Anne van Oudheusden richtte in 2009 samen met haar zus Lotte twee bedrijven op: de PoetsStudent en de OppasStudent. Later kwam daar nog de SeniorStudent bij. Na een stormachtige groeiperiode werd het bedrijf omgedoopt in Careibu. Een zorgbedrijf met een glasheldere missie: studenten van de meest sociale bijbaan voorzien. En dat doen ze niet alleen in Nederland, maar inmiddels ook bij onze Oosterburen, vanuit hun vestiging in Berlijn. We praten over groei, groeipijn en wat geld betekent voor ondernemers en nog veel meer.
Veel luisterplezier gewenst met deze aflevering!
Meer informatie over de Groeiclub voor Ondernemers.
Voeg Gerhard toe op LinkedIn.
Plan hier jouw kennismaking in met Groeivoer.
Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door Eager People – for a Better Workplace.
— De Groeiclub voor Ondernemers? —
De Groeiclub is het ondernemersnetwerk van Groeivoer. Een Mastermind voor Ondernemers, maar dan voor een fractie van de prijs. In een wekelijkse videocall en elke maand een live meeting, vieren we onze successen, delen we onze knelpunten en maken we elkaar beter. Lijkt je dit interessant? Plan hier een gratis testride in om te zien of we bij elkaar passen!
— Verbinden met Gerhard? —
Voeg Gerhard gerust toe op LinkedIn of volg Groeivoer op Facebook en Instagram. Je kunt ook naar een webinar van Groeivoer komen, of een vrijblijvende kennismaking inplannen.
— Business coaching? —
Groeivoer helpt ondernemers bij persoonlijke groei en bedrijfsgroei. Dat doen we met 1-op-1 business coaching, Groeiprogramma’s op maat en de Groeiclub voor Ondernemers. Bij Groeivoer werken we vanuit openheid, kwetsbaarheid, liefde én met oog voor wie jij bent.
— Meer informatie? —
Voor meer informatie over Groeivoer, ga naar www.groeivoer.nl of neem contact op via info@groeivoer.nl en 030-2072333.
Het gesprek
Gerhard te Velde:
Welkom bij de groeivoer podcast, mijn naam is Gerhard te Velde en in deze aflevering ga ik in gesprek met Anne van Oudheusden. Anne is eigenaar van het bedrijf Careibu en dat bedrijf heeft ze samen met haar zus Lotte opgezet. Toen ze begonnen met het bedrijf heette dat nog de Poetsstudent en de Oppasstudent. Dat waren de twee diensten waarmee Anna en Lotte ooit begonnen in Amsterdam. Zij hadden een groep studenten die ze inzetten voor schoonmaakwerk en oppassen bij mensen thuis. Al snel ontstond het idee om ook iets te gaan doen met senioren en daarom begonnen de dames het bedrijf de Seniorenstudent. Zo kwamen ze eigenlijk steeds meer en meer achter hun missie. Dat is het leveren, het regelen van de meest sociale bijbaan voor studenten. Inmiddels zit het bedrijf niet alleen in Nederland, maar is er ook een vestiging in Berlijn en zijn ze op dit moment keihard aan het werk om het bedrijf naar het volgende niveau te tillen. Dat ondernemen niet altijd over rozen gaat weet iedereen, daarom is het mooi dat er open over gesproken wordt onder andere op deze Groeivoer podcast. Ik ben benieuwd wat je van het interview met Anne gaat vinden. Ik zou zeggen: veel luister plezier en geniet ervan. Anne Oudheusden van Careibu.
Anne, wie ben je en wat doet je bedrijf?
Anne van Oudheusden:
Ik ben Anne. Ik ben één van de founders van Careibu en wij zijn de community voor dé sociale bijbaan van studenten. Studenten die een combinatie zoeken van een maatschappelijke functie vervullen en een bijbaan om simpelweg hun studie te bekostigen. Als ze die combinatie zoeken dan kunnen ze bij ons terecht.
Gerhard te Velde: We zijn nu in Amsterdam, kan je iets meer vertellen over waar we zijn: hoe ziet het er hier uit en wat is dit voor plek?
Anne van Oudheusden:
We zijn in Amsterdam-Noord, recht achter EYE Filmmuseum. Daar hebben wij ons kantoor, net nieuw, zit hier een maand. Het ziet er heel industrieel uit en er zitten allerlei leuke bedrijven: creatieve bedrijven, startups, scale-ups, van alles door elkaar.
Gerhard te Velde: In welke categorie vallen jullie? Waar schaar je jullie bedrijf onder?
Anne van Oudheusden:
Goeie vraag. Die vraag stellen wij onszelf ook regelmatig. Enerzijds zijn we een startup, anderzijds zijn we een scale-up. Dus ergens daar tussenin.
Gerhard te Velde: Kan je iets meer vertellen over jullie activiteiten? Wat doen jullie voor klanten?
Anne van Oudheusden:
Ik heb Careibu opgericht met mijn zus Lotte, gedaan tijdens onze studietijd toen we zelf een leuke bijbaan zochten en beseften dat er niet echt een bijbaan was die ook een sociale component had. Bij Careibu kunnen klanten bij ons terecht die ofwel een oppas zoeken ofwel hulp voor oudere mensen zoeken, sociale zorg noemen wij het. Anderzijds studenten die een sociale bijbaan zoeken, dus die twee partijen die koppelen wij aan elkaar.
Gerhard te Velde: En je gaf net iets aan over dat er ook andere moeilijke keuzes waren. Waar moet ik dan aan denken?
Anne van Oudheusden:
Nou je stelde de vraag: ‘Zijn jullie een startup of zijn jullie scale-up?’, daar waren we een beetje tussen. Ik denk dat veel ondernemers ook wel zullen erkennen of herkennen dat het zijn van een startup ergens nog best makkelijk is. Ik bedoel je hebt een leuk idee, je zorgt dat je een product market bereikt, dat je de eerste community opbouwt van gebruikers, maar dan moet je echt gaan schalen. Dan moet je dus grote keuzes gaan maken. Wij hebben de keuze gemaakt om met investeerders in zee te gaan die ons een mooi budget ter beschikking hebben kunnen stellen om de volgende stap te zetten. We hebben afgelopen zomer de tweede investeringsronde gedaan. Daarmee hebben we ontzettend veel stappen gezet. We hebben het team verdubbeld, we zijn naar Duitsland uitgebreid, we hebben ontzettend veel geïnvesteerd in ons product, maar als je eenmaal kiest voor een investeringsronde dan kies je misschien nog niet zo bewust, kies je ook snel voor een volgende investeringsronde, want je gaat steeds verder groeien. En ja in the end geef je met een investering geld uit wat je niet hebt en op een gegeven moment kwam bij ons dat besef van: oké we kunnen nu twee dingen doen: we kunnen weer toewerken naar een volgende investeringsronde en in dit patroon blijven van alsmaar hogere kosten hebben dan inkomsten, of we zeggen van: nou, wij gaan het team weer wat kleiner maken, we gaan echt terug naar onze core. Afscheid nemen van Poetsstudent en zelf afscheid nemen van meer dingen om echt focus aan te brengen en zorgen dat we een gezond bedrijf worden, wat naar break-even toewerkt en dan mogelijk weer een keer met een investeerder praten, maar niet uit afhankelijkheid, uit noodzaak, maar uit echte groei. Ik denk dat de scale-up fase, het echte groeien, dat is waar je het verschil moet gaan maken en dat is ook veel moeilijker dan een startup zijn.
Gerhard te Velde: Ja, dus dat is eigenlijk de test van je concept, of het zegmaar, in die volgende serieuze fase, of het dan nog steeds overeind blijft.
Anne van Oudheusden:
Ja, en ook wat gebeurt er als je je team in drie maanden tijd verdubbelt, als je van 7 naar 15 mensen gaat. Het betekent zeker niet dat je opeens dubbele resultaten krijgt, maar betekent zelfs dat, bij ons, dat de resultaten zelfs wat minder werden, want we waren zo – ja we werden allemaal kleine teams in het grotere team. Allemaal op onze eigen eilandjes dingen aan het doen en we verloren echt de gemeenschappelijke focus. Ik denk ook wel ergens dat we het nodig hebben gehad om dat door te maken en om ook heel bewust te beseffen van: oké misschien moeten wij ook uit die bubbel stappen van startups – om maar even zo te zeggen, want ja je maakt een verhaal steeds groter, groter, groter je haalt meer geld op, je haalt meer geld op tot het een keer klapt óf ontzettend succesvol wordt, maar ja.. In Nederland: degenen die ontzettend succesvol worden én vervolgens ook nog een paar jaar overeind blijven, die kan je wel op een paar honderd tellen.
Gerhard te Velde: Dat zijn er niet zoveel.
Anne van Oudheusden:
Nee.
Gerhard te Velde: En wat zou je adviseren aan ondernemers die nu luisteren. Die nog in die startup fase zijn?
Anne van Oudheusden:
Allereerst focus. Kijk hoe je zo min mogelijk verschillende elementen tegelijkertijd succesvol wil maken. Durf nee te zeggen. Kijk of je echt omzet kunt genereren met jouw product, voordat je met investeerders aan boord gaat. Ik zou nooit zeggen: investeerders doe het wel of niet, want dat is echt per situatie verschillend, maar ik denk wel dat het merendeel van de investeringen beter niet gedaan hadden kunnen worden. Maar ondernemers eigen is ook dat je heel veel potentie ziet, dat je heel veel mogelijkheden ziet, dat je heel veel tegelijk kan opstarten. Dat heeft ook een keerzijde, dat je opeens veel geld binnenhaalt, je kunt opeens: ‘oh we nemen die developer aan en we nemen die teamleden daar aan’. Ja, voor je het weet heb je een grote organisatie, wat niet per se betekent dat je die resultaten ook gaat halen en dat kan soms wel wat ongezonde vorm krijgen.
En daar wil ik niet mee zeggen dat ik dat – bijvoorbeeld in ons geval, ik ben ontzettend blij dat wij onze investeerders nu aan boord hebben, want het zijn ook allemaal mensen met ontzettend goeie expertise en ervaring en die dragen ook echt veel bij en we hebben ook echt een volgende stap kunnen zetten dus daar ben ik heel dankbaar voor. Ik had het niet anders willen doen alleen, ja het is nu echt tijd om een soort reality check te doen van oke: wat is nu echt onze core business, wat gaat onze focus zijn en waar gaan we 100 procent voor.
Gerhard te Velde: En als je dat nu zou moeten vertellen, wat zou je dan aangeven?
Anne van Oudheusden:
Dan zou ik zeggen voor de lange termijn: ja wij willen gewoon echt toewerken naar hét platform voor de sociale bijbaan voor studenten. Wij zijn echt een Social Enterprise, dus het is ook heel belangrijk dat we impact maken. Die impact maken we door studenten een bijbaan te bieden die over meer gaat dan geld verdienen. Maar die impact maken we ook vooral door het intergenerationele contact tussen studenten en kinderen en tussen studenten en ouderen. Het is ontzettend mooi om te zien wat voor verhalen die onderling uitwisselen en hoe die generaties van elkaar kunnen leren. We hebben de afgelopen maand heel erg op Oppasstudent gefocust om daar een app voor te ontwikkelen, zodat het ook steeds makkelijker wordt voor klanten/student om een oppas te plannen, als oppas te reageren op oproepen en ook oppasdagen uit te betalen en uitbetaald te krijgen. Hetzelfde gaan we de komende maanden voor Seniorenstudent doen. Dus dat is voor ons wel echt een eerste stap, dat we dan een product hebben dat studenten kunnen openen, waarin ze alle oproepen zien van zowel senioren als gezinnen die een student zoeken voor hulp aan huis.
Gerhard te Velde: En dan heb je er dus ook veel minder werk aan, denk ik?
Anne van Oudheusden:
Ja, het is wel een schaalbaar model.
Gerhard te Velde: Jullie zitten ook in het buitenland, kan je daar eens iets meer over vertellen?
Anne van Oudheusden:
Ja, wij zijn als onderdeel van de afgelopen investeringsronde uitgebreid naar Berlijn. We hebben daar twee mensen werken die daar afgelopen maanden heel druk bezig zijn geweest om een oppascommunity op te bouwen.
Gerhard te Velde: Vet cool trouwens, want ik denk dat heel veel ondernemers, ook die nu luisteren, echt denken van supervet, ik wil ook naar Berlijn. Dat is het eerste wat bij mij naar boven komt. Hoe is dat gegaan? Want je zit er al een tijdje, maar hoe?
Anne van Oudheusden:
Ja hoe is dat gegaan. We hebben er echt goed de tijd genomen, veel onderzoek gedaan, we hebben echt gekeken: wat zijn de kansen daar en we hebben een hele goeie ondernemer gevonden die daar partner van ons geworden is. Dat is denk ik stap 1 die heel belangrijk is. We hebben echt wel veel bereikt de afgelopen maanden, maar mensen die denken ‘oh heel cool om naar Berlijn te gaan’ die moeten ook vooral naar het tweede deel luisteren, want we hebben dus nu ook een van de harde keuzes gemaakt om Berlijn tijdelijk te pauzeren.
Gerhard te Velde: Ah oke, dus dat is minder leuk.
Anne van Oudheusden:
Ja zeker minder leuk, omdat wij dus heel bewust gekozen hebben van: we willen niet nu weer een nieuwe investeringsronde gaan doen, dus we moeten gaan overleven met onze eigen omzet. En community opbouwen in een ander land, zoals een product als dat van ons, dus dan heb je dus klanten én studenten nodig, dat zou vanaf nu nog zeker drie maanden kosten om echt een instant community daar op te bouwen. En we hebben simpelweg gezegd van ja, die kosten willen we op dit moment niet maken. In het kader van focus: we gaan nu dus vooral op Seniorenstudent focussen de komende maanden. In Berlijn hebben we alleen Oppasstudent en hebben we geen Seniorenstudent, dus dan zouden we nog steeds die twee verschillende focussen naast elkaar hebben. Ook dat is een hele harde keuze om te zeggen: oké we gaan even pauzeren in Berlijn totdat we seniorenstudent volledig in ons product geïntegreerd hebben, dat we het volledige Careibu-product kunnen aanbieden en dan openen we daar opnieuw. Dat betekent ook dat we de twee teamleden in Duitsland, die willen we zeker niet kwijt en die zijn ontzettend van waarde voor Careibu. Die gaan nu helpen met de groei in Nederland. Dus onze partner in Duitsland die gaat nu marketing en product strategie ontwikkelen en de community manager van Berlijn, die gaat helpen met de Nederlandse community. Zij is toevallig Nederlands. En dus het mooie is dat we ons internationale karakter houden en dat we ook later weer makkelijk kunnen heropenen, wanneer het product volledig daar is.
Gerhard te Velde: Hoe ga je met deze situatie om? Want het is natuurlijk veel leuker om te groeien en het geld komt binnen en we kunnen leuke dingen doen, maar nu zit je eigenlijk in een situatie waarin je weer een stap terug moet.
Anne van Oudheusden:
Nou, het klinkt misschien heel gek, maar ik sta d’r zeer positief in en ik vind het ergens ook wel mooi om echt een persoonlijke keuze hierin te maken en het past gewoon niet bij ons om zo’n fake-it-till-you-make-it-verhaal hoog te houden, om alsmaar te leven van investeringsronde na investeringsronde, dus het is zo een persoonlijke keuze, dat ik er honderd procent achter sta en dat ik ook echt zin heb in het nieuwe jaar met het kleinere team waarmee we verdergaan om echt als één team echt resultaten te gaan maken en impact te gaan maken, want daar gaat het ons uiteindelijk om dus ik sta er heel positief tegenover. Neemt niet weg dat ik het natuurlijk wel moeilijk vindt om afscheid te nemen van bepaalde onderdelen van het bedrijf, maar ik ben er ook van overtuigd dat het zorgt dat die andere onderdelen veel harder gaan groeien.
Gerhard te Velde: En heb je daar veel gesprekken over met je zus , want jullie runnen samen het bedrijf, daar heb je ook al talloze interviews natuurlijk over gegeven. Kan je iets meer vertellen over júllie samenwerking?
Anne van Oudheusden:
Ja, Lotte en ik zijn heel verschillend, dus we vullen elkaar in die zin heel goed aan. Onze gesprekken kunnen soms ook wel pittig zijn, want we staan er anders in. Bij mij is bijvoorbeeld heel belangrijk – ja, hoe kan je het zien – ik denk dat ik degene bent die het meeste nadenkt over de lange termijn van het impact verhaal, van de missie waar we naartoe moeten, van Careibu als de sociale bijbaan van studenten internationaal, dus ik ben degene die wat groter denkt, waar Lotte meer de realist van ons twee is en die ook echt zegt van: ‘nee we moeten nog meer focus brengen, we moeten nog meer wegstrepen, we moeten het nog kleiner maken’. Die balans maakt het natuurlijk heel interessant. Het is niet altijd makkelijk, maar in the end komen wij er altijd goed uit en is het voor ons ook een teken dat, als we een discussie hebben, dan weten we gewoon, oké we zijn er nog niet. En zodra we gewoon allebei het erover eens zijn, dan is dat ook de goeie keuze. Ik denk dat heel anders is als je allebei erg op elkaar lijkt en dan is het risico dat je altijd één kant opgaat, maar wij vullen elkaar daarin heel goed aan en een andere stap die wij nu nemen, want wij zijn met z’n tweeën founders van Careibu, wij willen nu ook ons team, ons strategieteam om het zo te zeggen, willen we ook breder gaan maken en zeker nu we de scale fase betreden zijn, zien we ook dat wij, we kunnen niet met z’n tweeën eindverantwoordelijk zijn voor alle elementen in ons bedrijf. We willen nu meerdere mensen op strategie level betrekken om echt met ons mee te denken en ook andere mensen eindverantwoordelijk te maken voor bepaalde aspecten in ons bedrijf om onszelf ook weer als expertise team veel breder neer te kunnen zetten.
Gerhard te Velde: Wat vind je het leukste aan het hebben van een eigen bedrijf?
Anne van Oudheusden:
Het creëren. Heel simpel gezegd het creëren, dingen tot realiteit maken. Helemaal volgens je eigen idee, zonder dat je wordt afgeremd door patronen, andere mensen, noem maar op. Dus echt helemaal vanuit jezelf met het team iets creëren en dan ook zien dat het werkt. Als ik door Amsterdam fiets en bedenk dat er in iedere flat minstens één student woont van Careibu. Was ik dan gisteren, had ik een radio interview bij Radio 1, waar ook een match was van onze stichting – we hebben namelijk ook een stichting naast Careibu waar we mensen helpen die het niet zelf kunnen betalen – als je dan ziet hoe bijzonder die band is tussen die senior en die student. Ze zijn allebei, zoals de senior mooi zei, ‘roze’, ze is een roze senior, oftewel ze valt op vrouwen en haar student ook, dus dat is een ontzettend mooie match om dan gesprekken te hebben over feminisme, de roze stad, vroeger, hoe het nog allemaal verboden was in haar tijd en hoe ze dingen stiekem moest doen en hoe het nu voor de student niet eens een taboe was om uit de kast te komen, omdat het zo geaccepteerd is in haar omgeving nu. Het is ontzettend mooi om die interactie te zien en de verhalen die ze uitwisselen. Dan denk ik ja, hier doen we het gewoon voor.
Gerhard te Velde: Daar doe je het voor. Dat drijft je ook echt. En hoe kijk je naar de verhouding tussen geld verdienen en aan de andere kant impact maken. Kun je dat combineren volgens jou. Of hoe zit die balans?
Anne van Oudheusden:
Je kunt het absoluut combineren, dat doen wij ook. Voor mij ligt het zwaartepunt wel bij de impact. Onderdeel van de impact, vind ik ook dat je onafhankelijk bent, dat je niet altijd maar subsidies en fondsen nodig hebt om te kunnen bestaan. Dus dat je ook zelf een gezond verdienmodel ontwikkelt, dus ja de combinatie: dat is wel echt waar ik voor ga. Als je kijkt naar Careibu: we hebben dus nu Careibu, onze betaalde dienst, waar mensen betalen voor de hulp van een student én we hebben de stichting waar we mensen helpen die het niet zelf kunnen betalen. Wij zijn zelfs meer en meer aan het kijken hoe we die twee nu nog naast elkaar bestaande organisaties kunnen laten samenvloeien. Dus een idee waar ik nu mee speel, wat ik nu aan het onderzoeken ben: het hoe we een soort circulaire community kunnen ontwikkelen, wat simpel gezegd betekent dat het welvarende deel van onze community die het zich financieel kunnen permitteren om een student in te huren voor hulp, dat een percentage van die omzet gaat naar de mensen die het niet zelf kunnen betalen en dat wil ik ook heel transparant maken, dus dat je ook ziet van dit is het uurtarief en deze euro’s gaan naar iemand die anders nooit een student had kunnen inschrijven. En dat kan zowel zijn voor ouderen, maar dat kan ook zijn voor gezinnen voor kinderen met special needs, noem maar op.
Gerhard te Velde: Je zei net zo van subsidies daar blijf ik liever weg van, maar er zijn natuurlijk ook zorginstellingen in Nederland die heel veel geld binnenhalen. Jullie zouden in theorie mee kunnen doen aan een aanbesteding. Dus stel de gemeente Amsterdam zegt: ”welzijn voor ouderen gaan we aanbesteden”. Dan zeggen jullie: ”hee maar wij doen wel mee aan de aanbesteding”.
Anne van Oudheusden:
Het is zeker iets waar wij over nadenken, om te kijken of wij ook kans zouden maken op een aanbesteding vanuit de gemeente, omdat wij zien dat de sociale zorg die onze studenten leveren heel erg aansluit bij de zorgvraag vandaag de dag van senioren die veel meer ligt op het sociale vlak in plaats van op het – laten we zeggen – reguliere vlak, wat nu gezien wordt als ouderenzorg, namelijk een schoon huis en lichamelijke zorg bieden. Er zijn zeker dingen waar wij over nadenken. Wij zullen wel heel dicht bij onze focus blijven, dat wij een sociale bijbaan voor studenten bieden, dat is uiteindelijk waarom Careibu bestaat. Dus ik denk niet dat wij een zorgorganisatie zullen worden die ook professionals gaat inschakelen. Wij zijn juist een aanvulling op die professionals en we willen ook juist echt iets nieuws in de markt brengen, wat anders is dan dat wat al bestaat. Er zijn natuurlijk ontzettend veel organisaties en goede doelen die op een redelijk traditionele manier georganiseerd zijn. Ik denk ook dat er heel veel mooie voorbeelden zijn. Ik was afgelopen week in Berlijn bij ons Duitse team en een hele goeie vriendin van mij woont in Berlijn. Zij werkt bij Ecosia, het alternatief van Google. Tachtig procent van de omzet van Ecosia gaat naar het planten van bomen en wat zij doen en waar heel veel traditionele organisaties van kunnen leren, in mijn optiek, is de 100 procent transparantie die zij bieden. Iedere maand publiceren zij hun financieel rapport, laten precies zien: deze maand is er 700.000 euro naar nieuwe bomen gegaan, dit kost ons personeel, dit zijn de personeelslasten. Dan heb je niets te verbergen. Ik vind dat wel iets waar ik uiteindelijk ook naartoe zou willen gaan met Careibu: die volledig transparantie bieden. Welke kosten maken we en waar gaat het naartoe.
Gerhard te Velde: Want je had het net al even over investeerders, maar hoe ben je daar eigenlijk aan gekomen?
Anne van Oudheusden:
We hebben in 2016 meegedaan aan startup-bootcamp, dat is een accelerated programma voor startups. Heel leerzaam traject geweest, ontzettend veel boeiende mensen leren kennen, ontzettend grote stappen gezet en in dat netwerk hebben we ook onze eerste investeerders gevonden. In 2016 hebben we de eerste ronde gedaan en in 2018 hebben we de tweede ronde gedaan.
Gerhard te Velde: En nu heb je dus even on hold gezet, dus er komen geen nieuwe financieringsrondes meer aan. Zijn jullie nu nog in control van het bedrijf, of – want dat hoor je natuurlijk ook wel vaak – dat de aandeelhouders of de externe investeerders eigenlijk de baas worden.
Anne van Oudheusden:
Absoluut. We hebben by far nog de meerderheid van de aandelen en wat nog belangrijker is, is dat je de juiste mensen uitzoekt om aandeelhouder te worden van je bedrijf. Wij hebben ontzettend veel geluk met onze aandeelhouders die enerzijds heel kritisch zijn maar anderzijds ook impact fusion zijn die echt met ons kijken hoe we dat kunnen realiseren. We zitten ontzettend op één lijn uiteindelijk op welke strategie het op moet gaan. Nog een advies van ondernemers ja neem ook echt de tijd om investeerders te leren kennen en zorg ook dat je dus niet afhankelijk bent: van ‘we hebben nog maar drie maanden dus we moeten nu een ronde doen, dus we zeggen maar ja tegen deze investeerder’. Ik denk dat dat gevaarlijk is.
Gerhard te Velde: Als jij een dag de baas mocht zijn over de hele wereld, wat zou je dan doen?
Anne van Oudheusden:
Poeh, een onmogelijke opgave. Kijk als je het zou vertalen naar een bedrijf dan denk ik het aller-, aller-, allerbelangrijkste is om je te omringen met de juiste mensen. Dus als ik één dag de baas zou zijn, dan zou ik vooral focussen op het vinden van de juiste mensen voor de juiste verantwoordelijkheden. Ik denk dat het daar uiteindelijk in the end om gaat.
Gerhard te Velde: Hé en als je dan terugkijkt, want in welk jaar zijn jullie begonnen met jullie bedrijf?
Anne van Oudheusden:
Eind 2009.
Gerhard te Velde: Oke dus je bent straks tien jaar bezig. Als je jezelf vergelijkt met hoe je was toen je begon.
Anne van Oudheusden:
Toen ik begon, wist ik niets van ondernemen. Ik was student, ik studeerde filmwetenschappen en ik heb een master journalistiek gedaan, ik wilde documentairemaakster worden. Toen ik begon was het hele concept startup nog niet geland in Nederland. We hadden een bedrijfje en we gingen naar van die MKB dagen, echt, wij hadden geen idee. En niemand anders in onze omgeving deed het. Het was echt iets raars, het was helemaal niet hip. We zijn zo klein begonnen. We hebben een cursus website maken gedaan. Daarmee hebben we de eerste website van Oppasstudent zelf in elkaar geknutseld, waar mensen een pdf moesten downloaden, uitprinten, met pen invullen en naar ons opsturen. Heel mijn kamer was bezaaid met inschrijfformulieren die ik dan aan elkaar ging matchen. Zo houtje-touwtje zijn we begonnen, dus niet meer te vergelijken met nu. Die ontwikkeling was ook wel ontzettend leuk, al die fases door te maken. Ik zou soms willen van mezelf dat ik daar ook wat meer van zou kunnen genieten, want je kijkt altijd vooruit van waar je naartoe moet en wat er nog niet is. Ik ben minder goed in terug kijken van: ‘o dit hebben we allemaal bereikt en deze stappen hebben we gezet’. Er blijft altijd een soort van onrust over dat wat nog beter moet, maar het is wel leuk ook om terug te kijken en te denken van hoe we begonnen zijn en waar we nu staan. Dat is een wereld van verschil.
Gerhard te Velde: Zijn er ook bepaalde leermeesters op je pad of mensen waar je heel veel aan gehad hebt in die tijd?
Anne van Oudheusden:
Ja zeker, veel mensen van onze Raad van Advies, van het bestuur van onze stichting, ervaren ondernemers die met ons meedenken en die dingen al een keer hebben meegemaakt, die ons ontzettend hebben geholpen.
Gerhard te Velde: Kan je eens iemand er uitpikken?
Anne van Oudheusden:
Eentje is Ivo, die zit in onze Raad van Advies. Hij heeft vooral een aantal jaar terug ook ons vaak geholpen, omdat hij samen met zijn broer een bedrijf had, vergelijkbaar met Lotte en mij. Hij en z’n broer waren ook ontzettend verschillend. Ook in de fases dat er tussen Lotte en mij wat frictie was of dingen waar we niet uitkwamen, hebben we ook een keer een heel mooi gesprek met hem gehad en heeft hij zo mooi beide kanten kunnen belichten en hij heeft soms heel veel helderheid geboden juist omdat hij ook vanuit zijn eigen ervaring met zijn eigen broer ons daarin kon coachen. Daar moet ik meteen aan denken. Een andere adviseur is Fabian, die in Berlijn woont, die een platform heeft gehad waar studenten hun woning konden verhuren voor wat meer langdurige verhuur. Dat is uiteindelijk gekocht door Rocket Internet, een partij die ook achter veel kleding, Zalando, grote dingen zit en dat is een ontzettend harde les voor hem geweest en hij heeft ons ook wel wakker gehouden van: ‘jongens ga niet zomaar in zee met investeerders, blijf bij je focus, maak het kleiner, denk niet dat je in een keer de wereld kunt veroveren, want zo werkt het gewoon niet’. Hij heeft wel een paar keer een reality check bij ons bezorgd en daar zijn we uiteindelijk heel dankbaar voor.
Gerhard te Velde: En waarom was dat nodig?
Anne van Oudheusden:
Omdat je als ondernemer, wat ik net ook noem, dat je zoveel kansen ziet en alle kansen die op je pad komen, daar word je enthousiast van. Dat is het bloed van ondernemers wat gaat stromen. Ik denk dat het voor de gemiddelde ondernemer makkelijker is om ja te zeggen, dan om nee te zeggen en hij zegt meestal nee. Dat is een mooie tegenhanger.
Gerhard te Velde: Dus eigenlijk, als je iets zou moeten trainen als ondernemer, dan is het nee zeggen.
Anne van Oudheusden:
Ja dan is het nee zeggen oftewel focussen.
Gerhard te Velde: Als je morgen een nieuw bedrijf zou mogen starten wat zou je dan doen?
Anne van Oudheusden:
Ik speel al een tijd met een idee samen met mijn vriend, Hendrik, die ook ondernemer is.
Gerhard te Velde: Oh waar heb je hem ontmoet?
Anne van OUdheusden:
Ja, bij een heel leuk ondernemersdiner, dat heet Groeivoer. Toevallig dezelfde naam als van deze podcast.
Gerhard te Velde: De enige reden waarom ik Groeivoer begonnen ben, was hierom. Om mensen bij elkaar te brengen.
Anne van Oudheusden:
We hebben het aan jou te danken.
Gerhard te Velde: Ja, nouja, dat niet, maar..
Anne van Oudheusden:
Nou, jawel, anders was het er nooit geweest.
Gerhard te Velde: Dus jij hebt eigenlijk je vriend ontmoet bij Groeivoer en Groeivoer, dat is niet alleen een podcast, maar ook een ondernemersnetwerk waar ondernemers met elkaar gaan eten. Op een gegeven moment hadden we een etentje in een werfkelder in Utrecht en jij zat volgens mij al binnen, of jij was er al?
Anne van Oudheusden:
Nee het was die avond dat het ontzettend gestormd had, dat mensen filmpjes rondstuurden van mensen die over een plein rolden en de daken die van de huizen vlogen. Ik was in Amsterdam, als enige niet-Utrechter kwam ik naar dat diner, dus ik kon er eigenlijk in eerste instantie helemaal niet komen en uiteindelijk, ik was al naar het station geweest, want er zou één trein wel rijden en op een of andere manier wilde ik er ook echt graag naartoe, toen uiteindelijk kon ik met iemand meerijden. Toen kwamen daar aan bij de werfkelder en toen stond Hendrik, mijn vriend inmiddels, stond heel hard op de deur te bonzen, omdat niemand binnen hoorde dat hij buiten stond. Toen dacht ik meteen: ‘oh die is leuk’. Toen hebben wij elkaar die avond ontmoet en sindsdien zijn we samen.
Gerhard te Velde: Cool, en hoe was hij daar gekomen? Ik dacht dat hij motorlaarzen aanhad ofzo, was hij op de motor gekomen ofzo?
Anne van Oudheusden:
Nee hij had motorlaarzen meegenomen voor een andere ondernemer die er die avond was en die motorrijles had en die zijn laarzen ging lenen.
Gerhard te Velde: Oke, maar hij rijdt wel motor?
Anne van Oudheusden:
Ja
Gerhard te Velde: Heel kort nog wat over Hendrik, maar hoe ziet hij eruit? Waarom ben je op hem gevallen?
Anne van Oudheusden:
Hoe ziet hij eruit? Ja, het is gewoon een hele fijne man en het is ook heel leuk dat hij ook ondernemer is, dat is echt zó een verrijking van mijn leven. We kunnen als we thuiskomen praten over waar we mee bezig zijn. Hij snapt het meteen, aan een half woord genoeg en we zitten ook heel vaak heerlijk samen in een cafeetje te werken. Ik moet natuurlijk veel naar Berlijn, dan gaat hij gezellig mee en dan werkt hij ook gewoon in Berlijn, dus dat is echt enorm fijn.
Gerhard te Velde: En wat doet zijn bedrijf?
Anne van Oudheusden:
Hij heeft twee bedrijven, eentje is een bedrijf waarmee ze op allerlei manieren de ontwikkelingshulp een impuls geven. Zelf is hij bijvoorbeeld veel in landen als Oeganda, Vietnam, Laos waar hij allerlei projecten opzet. En zijn andere bedrijf heet Nature Quest en dat is eigenlijk het abonnement op de natuur. Je kunt lid worden van Nature Quest en daarmee doe je allerlei leuke activiteiten in de natuur, waarbij hun belangrijkste ”product” – om zo te zeggen – is dat je een solo doet. Oftewel dat je minimaal 24 uur alleen in de natuur bent zonder eten, dus je vast, maar ook zonder allerlei andere attributen die je normaal bij je hebt, om echt helemaal tot jezelf te komen en de vraag te stellen wat is er als er niets meer is.
Gerhard te Velde: Wow, en dat heb jij ook gedaan, zo’n solo? Wat gebeurde er toen, kun je daar iets over vertellen? Kun je dat nog herinneren?
Anne van Oudheusden:
Ja zeker, dat was in mei, twee dagen alleen in de natuur. Ik weet dat ik de eerste dag heel onrustig was en dat dus ook mijn ondernemersdrang naar boven kwam en dacht: ik moet dingen creëren, ik moet het hier opruimen, ik moet een eigen plek in de natuur maken. Wat ik dus besefte: hoe moeilijk het voor mij is om echt stil te zitten, om echt stil te zijn. Om even helemaal niets te moeten. De tweede dag heb ik heel veel gemediteerd en ook heel veel yoga gedaan. Lukt het mij om die rust te pakken? Dat is wel een thema voor mij denk ik, om mijzelf af en toe rust te gunnen.
Gerhard te Velde: We dwalen een klein beetje af, want ik vroeg je wat voor bedrijf zou je willen storten als je morgen opnieuw mocht beginnen. Wat voor ideeën heb je?
Anne van Oudheusden:
Ja, wel meerdere ideeën. Oja, dat is ook waar we natuurlijk bij mijn vriend uitkwamen. Wij hebben natuurlijk samen ook dit soort gesprekken gehad: wat zouden we nou willen doen. We zijn afgelopen zomer in Noorwegen en Zweden geweest en dat heeft echt ons hart gestolen. De rust daar en de ruimte en de prachtige natuur. We zouden heel graag als tegenhanger van Amsterdam, waar we vooral blijven wonen, een tweede huis bouwen zelf in Scandinavië, het is nog een beetje spannend of het Noorwegen of Zweden wordt, en dat moet een plek zijn voor bezinning en voor creatie, waar mensen terecht kunnen die een mooi idee hebben wat ze willen ontwikkelen. Mensen die even tot zichzelf willen komen. We noemen het nu als werktitel ‘De Herberg’, maar we willen vooral ook, als tegenhanger van het Amsterdamse leven, dat het een plek wordt waar geld geen rol speelt. Dat betekent dat we nu al met mensen in gesprek zijn die ons gaan helpen om deze Herberg te creëren die wij niet in geld uitbetalen, maar in nachten in de herberg. Wij zoeken bijvoorbeeld een websitemaker die dit een mooi initiatief vindt en die bereid is om een website te bouwen in ruil voor nachten in De Herberg. En we willen daar een eetgelegenheid creëren waar mensen niet betalen met geld maar met ingrediënten voor de volgende dag. Als tegengeluid van de verslaving ‘meer geld’ waar we allemaal toch wel mee te maken hebben, denk ik, wat ook een ontzettend ongezond model heeft neergezet in deze wereld en daar willen we een tegengeluid aan bieden.
Gerhard te Velde: Voel me niet aangevallen, maar toch, wat heb je tegen geld? Je bent ondernemer. Of gaat het om iets anders dan geld?
Anne van Oudheusden:
Wat heb ik tegen geld. Ik denk gewoon dat geld nooit de drijfveer moet zijn. Het is leuk bedacht als middel, maar het is meer tot doel geworden. Mensen doen dingen, omdat ze er geld voor krijgen, wat heel veel ongelijkheid creëert. Want waarom verdient een timmerman eenvijfde van wat een advocaat verdient per uur? Simpelweg omdat advocaten met betere hersens zijn geboren – om het maar zo te zeggen – of een andere beroepskeuze hebben gemaakt, want overigens, dat eerste hoeft helemaal niet het geval te zijn. Maar ook binnen de bedrijfsvoering ben ik heel blij dat Careibu een impact gedreven organisatie is, waarbij geld het middel is om die impact te maken, maar niet dat wij alleen maar gefocust zijn op wat de financiële resultaten zijn. Want wat is dat, het is uiteindelijk helemaal niks. Dat is niet waar je, als je later 90 bent en terugdenkt, van: ‘nou toch mooi allemaal verdient’. Want wat heb je daaraan en ook wat je net vroeg van wat is voor jou belangrijk, is dat al die mensen die dankzij ons elkaar hebben gevonden. Dat is het verschil in de wereld dat we gemaakt hebben en doordat geld voor veel dingen de drijfveer is, dan verlies je ook uit het oog, naja, kijk naar hoe slecht het met de aarde gaat. We blijven allemaal spullen kopen, we blijven maar importeren van de andere kant van de wereld naar hier. We eten Granny Smiths terwijl er ook Elstar-appels liggen, we eten maar, consumeren zoveel dierlijke producten. We vliegen zes keer per jaar naar de andere kant van de wereld en niemand staat er meer bij stil wat daarvan de impact is. Dat willen wij met De Herberg anders gaan doen.
Gerhard te Velde: Dus als ik jou vraag: stel dat je één dag de baas was over de wereld wat zou je dan willen veranderen?
Anne van Oudheusden:
Dat geld weer een middel is en geen doel. Ik denk dat dat een grote stap is.
Gerhard te Velde: Heb jij de documentaire ‘The minimalists’ toevallig gezien op Netflix?
Anne van Oudheusden:
Nee, wel van gehoord.
Gerhard te Velde: Nou dat gaat hier ook over. Dat zijn twee jonge gasten die hebben het helemaal gemaakt in Wallstreet ofzo. Op een gegeven moment knappen ze daar helemaal op af, dan gaan ze samen een plan doortrekken om het minimalisme te prediken. Natuurlijk zijn ze daar eerst zelf mee begonnen, dus ze hebben al hun spullen weggedaan of in ieder geval een groot deel daarvan, maar ze hebben wel gewoon een bank, een tafel, een stoel, vijf overhemden, twee truien, weetjewel, ze hebben wel spullen. Volgens mij hebben ze op een gegeven moment 333, dat was een soort heilig getal, van: we willen terug naar 333 items. De rest gaat allemaal weg. Daarmee gaan ze dan het hele land door toeren en op een gegeven moment komen ze bij de Today Show. En dan breekt het echt door. Dan wordt het groot, zegmaar. Daar moest ik meteen aan denken toen je dat net zei. Voor mij persoonlijk als ondernemer is geld ook heel belangrijk, maar vooral omdat, wat ik gemerkt heb, als ik het niet heb dan gaat er de hele tijd heel veel aandacht naartoe. Dus op het moment dat er geen geld in m’n bedrijf is, dan ben ik de hele tijd aan het crisismanagen en de hele tijd aan het stressen van: ah shit kunnen we de salarissen wel op tijd betalen. Hoe gaat het dan met: kunnen we dan nog wel groeien, weetjewel. Dus het niet hebben van geld in je bedrijf levert heel veel stress op. Dat is wat ik zelf ervaren heb, dus op een gegeven moment heb ik mezelf voorgenomen van: ik ga er gewoon voor zorgen dat er altijd genoeg geld is, dat we daar niet over na hoeven te denken. En als we teveel geld hebben dan zien we dan wel weer, dan gaan we misschien desnoods weggeven aan een goed doel, of we gaan bomen planten of wat dan ook, maar ik wil in ieder geval niet tekort hebben.
Anne van Oudheusden:
Wanneer is het genoeg?
Gerhard te Velde: Ik heb in mijn ondernemerschap best wel wat jaartjes verlies gedraait, ook wel wat jaren winst gedraaid. Nu komen we net weer uit een aantal verliesjaren, dus nu gaan we weer geld verdienen. Maar dat hebben we ook nodig om tekorten weer aan te zuiveren zeg maar. Ik zit voorlopig nog niet op het level van: nu is het genoeg. Er is wel heel veel onderzoek gedaan naar, of een bekend onderzoek van: wanneer word je nog gelukkiger, dus dan ligt de grens geloof ik bij 70.000 euro per jaar aan inkomen, dus als je tot 70.000 euro inkomen per jaar hebt, word je nog gelukkiger, maar daarboven, dan als je nog meer geld krijgt dan word je niet meer gelukkiger dus daar zit sowieso een grens aan. Maar ook in je bedrijf, wanneer is het genoeg. Als je klanten goede diensten krijgen als je medewerkers gewoon een leuk en een goed salaris hebben, als je kan doen wat je wil, als je een keer wat weg kan geven. Ik geef ook graag dingen op andere manieren weg, dus niet per se geld maar ook tijd: gratis ondernemers coachen of je inzetten voor een stichting of een goed doel oprichten of wat dan ook. Er zijn allerlei manieren om te geven. Het enige waar ik dus me nogal eens tegen verzet is de heksenjacht tegen geld, want dat vind ik, in ondernemersland, kun je er ook in doorslaan dat je zo tegen geld bent. Dat gaat mij dan weer te ver. Dat ik denk van ja.
Anne van Oudheusden:
En wat bedoel je daarmee?
Gerhard te Velde: Het is een hele genuanceerde discussie. Waar ik in geloof is dat je, laat ik het zo zeggen, voor mij is geld denk ik, staat denk ik op nummer drie, dus op één staat een mooi bedrijf, mezelf ontplooien en mooie dingen doen en drie geld verdienen en waarom? Omdat ik met dat geld impact kan maken. Dus een uitspraak die ik heel mooi vind is: ‘You can’t poor from an empty cup’, dus je kan niet uitdelen als je niets hebt. Dus ik wil geld verdienen, zodat ik daarmee weer nieuwe dingen kan doen. Dus dan heb je ook iets om te delen. Als je naar de extremen kijkt, dus als je de quote 500 openslaat, dan staat daar Frits Goldschmeding, die is nu 87 geloof ik, die heeft z’n hele leven lang heeft hij alleen maar geld opgepot. Die heeft Randstad opgericht, je kent hem vast wel, die heeft nu, weet ik veel, 10 miljard ofzo, ik weet niet eens het getal. Die komt nu tot de ontdekking van: ‘oh shit, ik heb heel veel geld, kan er niks mee, laat ik het maar weer gaan weggeven’. Dat is een beetje laat, dus je kan al veel eerder gaan delen, maar ik probeer het een beetje.
Anne van Oudheusden:
Ik wil nog wel, ik bedoel het verhaal klinkt voor mij nog wel, want ongelijkheid is degene die kunnen delen en degene die niet kunnen delen. Het is ook nog wel, ja, hoe kijk jij daartegen?
Gerhard te Velde: Ja, ongelijkheid, die is er gewoon, dus wij zijn misschien dan gelukkig of gezegend of wat dan ook in een goed land geboren toevallig met de ”juiste huidskleur” met een goed stel hersens dus we hebben heel veel geluk gehad en we hebben heel veel om dankbaar voor te zijn en wat ga je ermee doen. Ga je dat alleen maar naar je toetrekken en voor jezelf gebruiken en jezelf verrijken zeg maar, of ga je weggeven wat je kan missen. Misschien dat de ongelijkheid iets kleiner wordt.
Anne van Oudheusden:
Maar we zouden toch niet dankbaar moeten zijn voor die ongelijkheid, maar we zouden daar toch heel boos om moeten zijn.
Gerhard te Velde: Ik ben niet dankbaar voor de ongelijkheid. Ik ben dankbaar voor wat ik gekregen heb.
Anne van Oudheusden:
Dat is de ongelijkheid. Dat wat jij nu krijgt, kan een ander niet krijgen. Daar zit denk ik ook het probleem met geld, dat is zo gerelateerd aan macht, aan maar net in het land geboren zijn, maar net beter bedeeld zijn met intelligentie. Er zitten zoveel oneerlijke factoren in die bepalen hoeveel, welke mate van geld jij krijgt al bij geboorte, wat voor mij zo’n bevestiging is dat het ontzettend ongezond is om in stand te houden.
Gerhard te Velde: Als je het aan mensen op straat vraagt: ben je voor of tegen ongelijkheid. Zijn er mensen die zeggen: ik ben voor ongelijkheid, ik zou willen dat de ongelijkheid nog groter wordt?
Anne van Oudheusden:
Ik denk niet direct, maar als je zou vragen of mensen een concessie willen doen om wat van hun ‘eigen eigendommen’ – waar je vraagtekens achter kunt zetten – wat zij zien als hun eigendom als hun goed recht, daar zullen weinig mensen afstand van doen ten gunste van de ander.
Gerhard te Velde: Maar misschien ook heel veel mensen wel. Als je het aan mij zou vragen, dan zou ik misschien niet afstand van alles doen, maar ik zou misschien wel een stuk willen geven. Dus als je dan moet kiezen van helemaal niks of alles, zit er nog iets tussenin zegmaar. Dit is een thema wat mij ook persoonlijk raakt omdat ik heel lang in een bedrijf heel hard gewerkt heb voor heel weinig geld. Sterker nog, er moest geld bij, dus op een gegeven moment heb ik mezelf soort van bevrijd van het taboe op geld. Dus ik heb gewoon tegen mezelf gezegd, van oké: ik ga gewoon geld verdienen. Punt. Ik laat los wat mensen van mij denken op dat punt, want zo kan je niet leven, snap je? Als je continu nadenkt: ‘Oeh, wat zouden mensen van mij denken?’, dat is gewoon, ik vind dat geen gezonde basishouding, maar mensen denken altijd wat van je. Het grappig is, ik rij bijvoorbeeld in een BMW. Wat denken mensen als ze mij, als ze in een BMW iemand zien rijden: ‘ah dat is een aso.’ Nou dan vind ik het dus grappig om mensen juist extra voorrang te geven in het verkeer. Dus ik ga graag juist tegen het vooroordeel in. Als het om geld gaat, ik snap heus wel dat het niet om geld gaat. Een goede vriend van mij die zegt jij je moet juist veel tevredener zijn. Dus probeer nou met minder genoegen te nemen. Dat kan best wel een uitdaging zijn. Ik voel me verantwoordelijk voor het bedrijf, dus als ik er puur zakelijk naar kijk, dan denk ik, ik wil gewoon een bedrijf waar niet continu een soort stress management of soort crisissituatie is, omdat we tekort hebben aan geld.
Anne van Oudheusden:
En hoe zou je bedrijf er anders uit zien als geld geen rol speelde, als je geen omzet hoefde te maken?
Gerhard te Velde: Ik denk niet heel erg anders. Wij bemiddelden mensen en hebben daar eigenlijk best wel mooie gesprekken ook met die mensen. Dat gaat echt wel over andere dingen dan van: nou wat staat er allemaal op je CV? We kijken echt van, wie zit er tegenover ons, wat voor wensen, dromen en verlangens heeft die persoon, hoe kunnen we daar een baan bij zoeken die bij die persoon past. Wij hebben niet het stempel van Social Enterprise zeg maar in ons paspoort, maar ik denk namelijk dat er heel veel ondernemers zijn die ook helemaal niet met geld bezig zijn, die toevallig zijn gaan ondernemen. Die zijn er een beetje ingerold. Die wisten de ballen van geld verdienen en dat is dus een heel andere categorie dan de ondernemers die zijn gaan ondernemen omdat ze geld wilden verdienen. Dat is een hele andere categorie. Ik ben er ook maar gewoon ingerold. Maar op een gegeven moment dacht ik wel, ja fuck ik heb geen zin om iedere keer aan mijn medewerkers te vragen van joh, kan het salaris een paar dagen later, want ik heb het niet. Ik wilde het gewoon once and for all oplossen, dus ik ga op zoek naar klanten die gewoon goed willen betalen. Ik wil heel veel waarde toevoegen, want anders gaan ze me ook niet betalen. Daar ben ik nu, ook als ik nieuwe bedrijven ga starten, wil ik ook gewoon óf zeg gewoon vanaf het begin van ja het is gewoon een stichting punt, ook goed. Óf het is een bedrijf, ja het kan ook iets tussenin zijn. Nu kan ik zeggen, joh, ik hoef geen winst te draaien kan ook, het zijn allemaal keuzes.
Anne van Oudheusden:
Ja, en even ter verduidelijking het is niet dat ik per se tegen geld ben. Ik ben tegen geld als doel. Dat is belangrijk.
Gerhard te Velde: Dat is een belangrijke, ja.
Anne van Oudheusden:
Ik vind ook dat wat ik net al eerder zei dat een bedrijf gezond moet zijn in de zin dat het haar eigen broek omhoog kan houden. Dat geldt ook voor Careibu, vind ik het belangrijk dat we niet meer geld uitgeven dan dat er binnenkomt. Dus dat is ook waar we nu naartoe werken en dat betekent nu niet dat wij nooit meer een investeringsronde gaan doen, maar dat betekent dat wij geen investeringsronde gaan doen, omdat we anders niet overleven. Dat betekent dat wij alleen een investeringsronde willen doen, een nieuwe, als dat betekent dat we samen met die investeerder grotere impact kunnen maken, grotere groei kunnen bereiken. Ik herken natuurlijk ook wel, ik denk dat iedere ondernemer het herkent, het schetsen van geen geld hebben, dat is ontzettend vervelend. Het is ook niet realistisch om te denken dat het in deze tijd nu op dit moment zonder geld kan. Het is wel realistisch om te denken van: oké hoe kunnen we geld weer de originele functie geven, namelijk als middel om andere doelen te bereiken. En dat is wel graag iets wat ik ook binnen Careibu wil realiseren.
Gerhard te Velde: Wat ik bijvoorbeeld belangrijk vind is dat een klant een eerlijke prijs betaalt en met een eerlijke prijs bedoel ik een prijs die, dat komt ook in die documentaire van The Minimalists naar voren, maar het voorbeeld van een T-shirt bij Primark of zo, nou dat kan je zo uitrekenen, dat klopt gewoon niet weetjewel, of allemaal dat soort plastic crap die we ergens laten maken in China, dat klopt gewoon niet, maar wij bestellen online een pakketje bij bol.com, we willen dat het morgen binnen is, maar we willen ook dat mensen een normaal salaris krijgen en niet ’s nachts hoeven te werken, dus daar zit ook iets wat niet helemaal fair is. Of wat niet fair is, het is het systeem wat we nu hebben. Maar als je zegt van: weetje, mijn pakketje mag ook best overmorgen komen, want dan hoeft Kees of Achmed of wie dan ook dat pakketje doet, die kan dan gewoon bij z’n kinderen zijn. Of Picnic, ook een voorbeeld, heel succesvol of in ieder geval, het verhaal is een succesverhaal, maar die magazijnen staan ook vol met flexkrachten die gewoon tegen minimumloon daar werken. Dat is nog steeds allemaal binnen de grenzen van de wet.
Anne van Oudheusden:
Dat is precies het ongezonde model wat wij als wereld gecreëerd hebben. Dat niet duurzaam is en dat uiteindelijk niemand blij van wordt, maar een heel klein groepje mensen wat daar wel blij van wordt. Dat is dus waar ik wel tegen wil strijden.
Gerhard te Velde: Ja, precies en de consument die moet dan dus ook gewoon de portemonnee trekken en zeggen van ‘yo, biologische kipfilet kost gewoon 20 euro per uur’, als je dan persé vlees wil eten of stoppen met dingen inderdaad.
Anne van Oudheusden:
Ja, eet geen vlees.
Gerhard te Velde: Ja, Pepijn van der Weide van Astare, die ik ook geïnterviewd heb, die zei dat als je een dag de baas was op aarde, wat zou je dan doen: ik zou nu de bio-industrie afschaffen. Dat is één van zijn speerpunten voor komend jaar.
Anne van Oudheusden:
Ja, eens. Inclusief de zuivelindustrie, want dat vergeten veel mensen. Het vegetariër zijn is volledig geaccepteerd. De hele zuivelindustrie is én net zo slecht voor het milieu én net zo slecht voor dieren én is slecht voor je lijf. Het is niet heel anders dan de vleesindustrie.
Gerhard te Velde: Kan je daar iets meer over vertellen?
Anne van Oudheusden:
Ja, weet je het zeker Gerhard? Dat ik hierover los mag? Nee, het maakt niet uit of je koeien houdt voor de kaas of koeien voor het vlees, in the end is dat hetzelfde. Om te zorgen dat een koe melk blijft geven moet die toch zeker iedere een/twee jaar een kalf geven. En die kalveren gaan allemaal naar de slacht natuurlijk. Vooral als je kijkt naar vanuit milieu overwegingen, is de zuivelindustrie niet heel anders dan de vleesindustrie. Als je kijkt naar dierenleed, naja dat lijkt me logisch. Wat veel mensen niet weten en er zijn wel steeds meer onderzoeken die daarnaar wijzen, is dat, zoals we dat dan noemen, een plant-based diet, eigenlijk het allerbeste is voor je lichaam en dat alle welvaartsziekten die wij hebben: oorzaak nummer één is dierlijke productie. Kanker, diabetes, overgewicht, hart- en vaatziekten zijn allemaal oorzaak nummer 1: dierlijke producten.
Gerhard te Velde: Zo, ik dacht suiker ofzo, of dat soort dingen.
Anne van Oudheusden: Ja, er is een heel interessant boek, dat heet de The China Study en raad ik iedereen aan die hieraan twijfelt, want ik weet dat zelfs onze doktoren in het westen, als die inloggen in een systeem om te kijken wat ze mensen moet adviseren, dan staat er nog steeds drink zes tot acht glazen melk per dag, terwijl toch wel heel veel onderzoek is uitgewezen dat dat niet bepaald gezond is.
Gerhard te Velde: Hoe is dat in het systeem gekomen?
Anne van Oudheusden:
Ja, traditioneel denken en wat denk je van de industrie die je heel veel subsidieert. Ook daar is geld de boosdoener uiteindelijk.
Gerhard te Velde: En als ik jou zo beluister, je hebt echt een Social Entrepeneurship, dus echt een hart voor de wereld, je wil dingen veranderen. Is dat iets waar je nog veel meer mee zou willen doen in de toekomst, als ondernemer of op andere manieren?
Anne van Oudheusden:
Ja, ik zal altijd als ik iets nieuws zal starten, zal dat altijd binnen de Social Enterprise sector zijn. Omdat mijn hoofddrive impact maken is.
Gerhard te Velde: Is ondernemen dan de beste manier?
Anne van Oudheusden:
Voor mij wel, omdat ik dan zelf echt dingen kan creëren en ook zelf kan bepalen waar ik mijn tijd aan besteed. Het leven is kort en ook omdat je als ondernemer veel sneller veranderingen teweeg kan brengen, dan in een grote logge organisatie. Het is ook bijna niet mogelijk, je kunt het ook bijna van die traditionele organisatie niet vragen om zo snel te innoveren als dat startups kunnen. We zien wel hoe disrupted startups kunnen zijn. Daarom ben ik ook graag ondernemer.
Gerhard te Velde: Jullie zijn eigenlijk een startup uit de tijd dat de startups nog niet hip waren. Hoe kijk je nu naar die scene om even heel veel mensen op één hoop te gooien, maar toch?
Anne van Oudheusden:
Ja, hoe kijk ik naar die scene? Het is natuurlijk ontzettend mooi dat er veel nieuwe initiatieven ontstaan, maar het heeft voor mij ook echt een keerzijde. Het is te hip geworden. Mensen beginnen een startup, omdat het hip is. Het ongezonde model, van wat ik net noemde, van leven van investeringsronde naar investeringsronde en 80 procent van de startups falen. Ik denk dat dat al wel iets zegt over de sector, of meer de startup-wereld.
Gerhard te Velde: En wat is geluk voor jou?
Anne van Oudheusden:
Wat is geluk voor mij? Naja, het is een mooie balans tussen enerzijds die impact maken, echt iets bijdragen, daar haal je voldoening uit denk ik, en anderzijds ook genoeg ruimte hebben voor je persoonlijke leven. Daar ook rust in durven nemen, af en toe uit de hectiek van alledag te stappen. Dat is ook echt een reden voor mijn vriend en mij om een plek in Scandinavië te creëren. Waar we gewoon even het slow living principe kunnen aanhouden en waar we ook juist niet per vliegtuig naartoe gaan vliegen, maar gewoon twee dagen de tijd nemen om daar te komen en daar dan ook gerust een paar weken tot een paar maanden blijven. In plaats van dat weer even een weekendje Scandinavië en weer even terug naar Amsterdam. Dus die combinatie van enerzijds yoga, rust, meditatie en anderzijds impact maken, dan ben ik gelukkig.
Gerhard te Velde: Wauw super mooi, ik zie het helemaal voor me. Nog een paar vragen: stel je jezelf voor dat je een stukje verder de tijd in gaat, je bent 80, je bent een mooi oma’tje geworden. Je mag jezelf iets toewensen of adviseren. Wat zou je jezelf dan toewensen?
Anne van Oudheusden:
Durf wat meer rust te nemen. Het leven is lang genoeg, ik denk dat dat voor mij belangrijk is. Ik mag wel wat meer achterover zitten.
Gerhard te Velde: Cool, thanks Anne. Ik vond een mooi gesprek, dankjewel. Ik denk dat we nu gaan afsluiten.
Anne van Oudheusden:
Dankjewel.
Gerhard te Velde: Tot zover dit interview met Anne van Oudheusden. Ben benieuwd wat jij van het interview vond. Als je tips of suggesties hebt en andere ideeën voor mensen die ik misschien wel kan gaan interviewen voor de Groeivoer podcast, laat het gerust weten. Als jij het leuk vindt om een reactie achter te laten, kun je dat ook altijd doen via de iTunesstore, als je daar een beoordeling achterlaat krijg je ook een gratis Zakkompas, maar veel toffer vind ik het als je andere mensen deze podcast laat luisteren dus tip gerust een ander. Doe je mij een plezier mee en misschien ook wel een andere ondernemer die dit soort verhalen leuk vindt om te luisteren.
Speciaal voor de luisteraars die het leuk vinden om mee te doen met een winactie hebben we ook een mooie aanbieding, dat is dat je een Oppasstudent gratis kunt winnen voor twee maanden lidmaatschap ter waarde van 22 euro of een Seniorenstudent, daarbij betaal je dan geen inschrijfkosten ter waarde van 25 euro. Als je kans wil maken op die prijzen: een Oppasstudent of een Seniorenstudent van Careibu, ga even naar mijn website: Gerhardtevelde.nl/Careibu en daar vind je meer gegevens over hoe je die prijs kunt winnen. Tot de volgende editie en een hele fijne dag nog gewenst.
