9 september 2025
Lieke Dols en Talisa Ong van The Forward Club helpen leiders aan de beste strategie door middel van scenarioplanning. Ze begeleiden organisaties bij het nadenken over mogelijke toekomsten en hoe daarop te anticiperen. Hun missie is om bedrijven te helpen bij het maken van toekomstbestendige keuzes.
Drie dingen die je in deze aflevering leert:
???? Scenario Planning: Hoe je proefritjes naar de toekomst maakt zodat je voorbereid bent op verschillende ontwikkelingen
???? Van Reageren naar Regeren: Waarom je van buiten naar binnen moet denken in plaats van andersom bij strategieplanning
⚖️ Duurzaam Ondernemen: Hoe je verantwoordelijkheid neemt voor je maatschappelijke rol zonder je businessmodel op te geven
CALLS TO ACTION ????
Voeg Lieke toe op LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/liekedols/
En volg Lieke zeker ook op Instagram: https://www.instagram.com/liekedols/
Vergeet natuurlijk ook niet Talisa toe te voegen: https://www.linkedin.com/in/talisazoeong/
En volg natuurlijk ook Talisa op Instagram: https://www.instagram.com/talisaong/
Check de website van The Forward Club hier: https://www.theforward.club/
Overige links naar boeken en bruikbare bronnen voor ondernemers:
BRONNEN
Organisatie: The Forward Club – theforward.club
Methode: Scenarioplanning (oorsprong: defensie, Shell)
Expert: Jane McGonigal – toekomstonderzoeker
Concept: Start before you’re ready (Silicon Valley)
Boek concept: Fall in love with the problem, not the solution
Methodiek: Scaling Up – Verne Harnish
Inspiratie: Disney’s Imagineering proces
Platform: Wondercraft – AI podcast tool
00:00 – Welkom bij Groeivoer!
01:12 – Introductie Lieke en Talisa
03:03 – Samenwerken als compagnons
07:17 – Wat is scenarioplanning?
11:18 – Scenarioplanning voor MKB’ers
17:44 – Het strategieproces omdraaien
21:07 – Praktijkvoorbeeld: duurzaam pand
31:06 – Hoe ver vooruitkijken?
32:29 – Live scenarioplanning oefening
41:37 – Weerstand tegen verandering
44:49 – Tips kleine ondernemers
51:40 – Toekomstvisie naar acties
54:11 – Ethiek en duurzaamheid
58:15 – Ondernemerschap en werk-privé balans
1:04:47 – Eerste stappen voor ondernemers
1:07:18 – Afsluitende ondernemersvraag
Waar vind je deze ondernemerspodcast?
Kijk je graag zakelijke podcasts? ????
Volg dan het kanaal van Groeivoer op Youtube: https://www.youtube.com/@Groeivoer/videos
Liever luisteren? ????
Volg Groeivoer op Apple Podcast: ???? https://shorturl.at/kozJP
Beluister de #1 Nederlandse ondernemerspodcast op Spotify: ???? https://shorturl.at/bfmD3
Zelf een zakelijke podcast starten? ????️
Wil je zelf ook een professionele podcast starten? Gerhard is eigenaar van Ear Ear, een gespecialiseerd podcast agency voor ondernemers.
Adverteren in dé ondernemerspodcast van Nederland? ????
Wil je adverteren bij Groeivoer en ondernemend Nederland bereiken? Mail naar info@groeivoer.nl
Volg onze ondernemerskanalen! ????
Blijf op de hoogte van nieuwe podcast afleveringen en ondernemersevents via WhatsApp: https://whatsapp.com/channel/0029VaZOSZGHbFV9bpqwwE3B
Of via Telegram: https://t.me/groeivoer
De beste ondernemerslessen in je mail? ????
Mail naar info@groeivoer.nl voor een *cheat sheet* met de 10 beste tips van 300 afleveringen van Groeivoer. Boordevol inzichten van succesvolle ondernemers.
Waardeer deze ondernemerspodcast! ????
Fan van deze zakelijke podcast? Laat een review achter! ????
Volg de #1 ondernemerspodcast! ????
LinkedIn Gerhard: https://www.linkedin.com/in/gerhardvelde/
LinkedIn Groeivoer: https://nl.linkedin.com/company/groeivoer
Instagram: https://www.instagram.com/groeivoer_podcast/
TikTok: https://www.tiktok.com/@groeivoerpodcast
X: https://twitter.com/groeivoer
Onze partners voor ondernemers ????
Deze ondernemerspodcast wordt mede mogelijk gemaakt door Teamleader, het perfecte all-in-one softwarepakket voor het MKB. Start vandaag: https://signup.focus.teamleader.eu
Speciale dank aan Groenpand, thuisbasis van de Ear Ear Podcast studio. Bekijk www.groenpand.nl voor meer informatie.
[Talisa Ong] (0:00 – 0:12)
We bedenken allemaal vragen die ons of helemaal kapot kunnen maken, of ons heel succesvol kunnen maken. We kiezen de meest descriptieve vragen uit en we zeggen gewoon, nou, gaan we nu eens een kwartier over hebben. Als dit nou de realiteit is, wat doen we dan?
Wat zijn we dan?
[Lieke Dols] (0:12 – 0:25)
En wat je doet, je gaat op zoek naar wat weet je zeker dat de komende jaren voor je kan ontvouwen. Maar wat zijn de onzekere factoren in je markt, in de maatschappij of in de wereld, waarvan we niet weten of het links of rechts uit gaat pakken.
[Talisa Ong] (0:25 – 0:52)
En het draait allemaal om, je zou het kunnen zien als proefritjes naar de toekomst, die scenario’s. Dat je die proefritjes gedaan hebt, zodat op het moment dat het voorvalt, dat je denkt, oh ja, die proefrit hebben we al een keer gedaan. En we hebben het toen gehad over wat we wel of niet zouden doen, dus ik hoef niet nu in paniek te raken.
Dus tien jaar is de sweet spot om de beren opzij te zetten, maar wel nog het eigenaarschap te voelen. En wel net ver genoeg in de toekomst te kunnen kijken om echt grote verandering te bewerkstellen.
[Gerhard te Velde] (0:55 – 1:12)
Welkom bij Groeivoer. Mijn gasten vandaag zijn Lieke Dols en Thalyssa Ong. Ze zijn de founders van de Forward Club.
En Lieke en Thalyssa helpen leiders aan de beste strategie door middel van scenarioplanning. Nou, wat dat precies is en wat het je oplevert, dat ga je nu horen. Lieke en Thalyssa, welkom bij de podcast.
[Lieke Dols] (1:12 – 1:13)
Dank je wel.
[Gerhard te Velde] (1:13 – 1:18)
In ons mooie Utrecht. Achter jullie staat de Domtoren, maar Lieke, waar kom jij vandaan?
[Lieke Dols] (1:18 – 1:20)
Ik kom uit Den Bosch, ook prachtig.
[Gerhard te Velde] (1:20 – 1:22)
Wat is er mooi aan Den Bosch, ben ik benieuwd.
[Lieke Dols] (1:22 – 1:23)
Dat is ook de toren, dat is in Jan.
[Gerhard te Velde] (1:23 – 1:28)
Oké, cool. En jij Thalyssa, waar kom jij dan vandaan?
[Talisa Ong] (1:30 – 1:33)
Ik blijf in mijn hart altijd Brabants, maar ik woon aan het strand van Scheveningen.
[Gerhard te Velde] (1:34 – 1:37)
Oké, wauw. En wat mis je uit Brabant, zeg maar?
[Talisa Ong] (1:38 – 1:44)
Ja, wat mis ik uit Brabant? Gemoedelijkheid. Oké.
Gemoedelijkheid, gezelligheid, dat.
[Gerhard te Velde] (1:44 – 1:48)
Ja, mooi. Gelukkig heb je nog een connectie met je compagnon.
[Talisa Ong] (1:48 – 1:48)
Ja.
[Gerhard te Velde] (1:48 – 1:55)
Ik wil ook even een complimentenrondje doen. Lieke, jij mag beginnen. Wat vind je nou zo fantastisch aan Thalyssa?
Is er iets wat haar uitspiet?
[Lieke Dols] (1:55 – 2:29)
Oh, wat leuk dit. Haar ongetemde passie voor ons vak, maar eigenlijk voor alles in het leven. Dus als ze in iets nieuws duikt, dan is het ook met volledige overgave.
Dus of het nou, ik wilde brood bakken, maar dat mislukte bij de past. Daarom heb ik haar een starterskit gegeven. Maar ja, ze is gewoon echt knijpt en enthousiast over alles.
Met nieuwsgierigheid gaat ze gewoon, ja, duikt ze overal in. En dat werkt heel aanstekelijk. Dus dat is ook heel lekker om die energie naast me te hebben in het ondernemerschap.
[Gerhard te Velde] (2:30 – 2:38)
Ja, mooi. Nou, die kun je in je zak steken. Die kun je nog een paar keer terug halen.
Als het even wat minder tussen jullie gaat, kijk deze minuut.
[Talisa Ong] (2:38 – 2:38)
Ja, dan zit ik dus even op die piet.
[Gerhard te Velde] (2:39 – 2:42)
Ja, en jij dan, Thalyssa? Wat waardeer jij in Lieke?
[Talisa Ong] (2:42 – 2:58)
Ik waardeer in Lieke dat ze een enorme ondernemersdrift heeft in alles wat ze doet. Dat ze altijd nieuwsgierig is om alles tot op de bodem uit te zoeken. En dat het niet uitmaakt wat ze ervoor moet doen, maar dat ze dingen altijd afmaakt.
[Gerhard te Velde] (2:59 – 3:02)
Heerlijk. Dus iemand naast je die ook echt tot het gaatje gaat.
[Talisa Ong] (3:02 – 3:03)
Ja.
[Gerhard te Velde] (3:03 – 3:08)
En als jullie ruzie hebben, want er zal vast wel eens een kijfje zijn of een dingetje.
[Lieke Dols] (3:09 – 3:10)
Nee, nooit. Nooit? Ja, saai, hè?
[Gerhard te Velde] (3:10 – 3:12)
Hoe kan dat? Want hoelang zijn jullie samen?
[Lieke Dols] (3:14 – 3:17)
Vijf jaar, zoiets. Zakelijk huwelijk, hè?
[Gerhard te Velde] (3:17 – 3:34)
Ja, maar hoe los je dan dat op als je het een keer niet eens bent? Want er zijn heel veel kompignons, en daarom vraag ik die ook op doorgaans. Of ze zijn alleen, dan denk je van, ik moet eigenlijk misschien een kompignon hebben.
Maar stel dat mensen wel met z’n tweeën zijn en met z’n drieën.
[Lieke Dols] (3:34 – 4:22)
Ja, ik denk dat wij… Iedereen loopt tegen dingen aan. Wij zijn, denk ik, heel constructief.
Dus we bouwen echt voort op elkaars ideeën en visies. En we zijn ook best wel makkelijk in van je eigen idee dan vervolgens afstappen als je hoort van, hey, dit is een betere weg om te bewandelen. Dus het is niet vanuit ego vast blijven houden wat je wil.
Maar ja, gewoon echt, we bouwen samen. En we runnen samen een bedrijf. En elke huwelijk is dat geven en nemen.
Maar dat gaat eigenlijk heel natural bij ons. Natuurlijk hebben we weleens discussies of hebben we onderwerpen die gewoon wat lastiger zijn om te bespreken. Maar we zitten daar gewoon heel gelijkwaardig in.
Dus dat gaat eigenlijk best makkelijk, als ik het zo zeg.
[Talisa Ong] (4:23 – 4:29)
Ja, ik zit na te denken over wanneer de laatste keer was dat we het ergens echt heftig over oneens waren.
[Lieke Dols] (4:29 – 4:30)
Ja, het gebeurt zelden.
[Talisa Ong] (4:31 – 4:56)
Ja, het gebeurt echt zelden. Ik denk dat de basis ook in zo’n samenwerking is dat je zo gelijkwaardig bent dat je elkaar ook alles gunt. Bij ons maakt het niet uit wie de meeste leads binnenbrengt of wie het meeste van iets doet.
We hebben gewoon allebei onze kwaliteiten. We werken heel graag samen. En dat willen we vooral zo houden.
[Gerhard te Velde] (4:56 – 4:57)
Mooi.
[Lieke Dols] (4:57 – 5:10)
Ik denk ook een wederzijds vertrouwen in dat je allebei gewoon het beste voort hebt met het bedrijf en met elkaar. En dat we niet dingen langs de meetlat daarvoor hoeven te leggen.
[Gerhard te Velde] (5:11 – 5:28)
Toen je het woord ego noemde, dacht ik ineens dat vind ik weer een meer mannelijke eigenschap. Zit daar ook nog een deel van het antwoord? Als vrouwen misschien toch wat wijzer zijn of wat minder conflict maken?
[Talisa Ong] (5:28 – 6:11)
Nou, dat weet ik eigenlijk niet. In samenwerkingen werken we ook heel fijn met mannen samen. En we hebben de afgelopen jaren…
Als je in boardrooms komt, dan kom je toch vaak meer mannen tegen dan vrouwen. Die samenwerkingen gaan hartstikke lekker. En we hebben zelf beide, voordat we de Forward Club startten, wel vaker geprobeerd organisch met iemand anders, ook met vrouwen dingen op te zetten.
Ging niet altijd goed. Soms was het leuk, soms minder. Maar ja, wij zijn allebei vrij recht door zee.
We zijn niet getrouwd met onze eigen ideeën. En we gunnen elkaar alles. En dan maakt het niet uit of je man of vrouw bent, denk ik.
[Gerhard te Velde] (6:11 – 6:44)
Ja, mooi. Wat je zegt, niet getrouwd met je eigen idee, vind ik ook mooi. Want ik had een keer een podcast met iemand en je zei…
Deze komt uit Silicon Valley, deze quote. Maar, fall in love with the problem, not the solution. Dus dit is een van de grote valkuilen van ondernemers.
Ik denk ook van mij, maar ook van heel veel anderen. Je wordt verliefd op je eigen idee, op je eigen product, op je eigen dienst. En daardoor zie je de realiteit niet meer.
Maar jullie zijn dus echt op de inhoud en ook bereid om een stap opzij te doen als de idee van een ander beter is.
[Talisa Ong] (6:44 – 7:03)
Ja, zeker. We hebben wel eens meegemaakt dat we te lang achter de tekentafel hadden gezeten. Dan heb je een hele landingspagina van een heel product uitgedacht.
En dan denk je met elkaar, nou, nu hebben we toch iets bedacht. En dan ga je daarmee de boer op, dan zet je dat op LinkedIn. Dan bespreek je dat met mensen en dan hoor je krekels.
[Gerhard te Velde] (7:03 – 7:04)
Crickets inderdaad.
[Talisa Ong] (7:05 – 7:16)
Dus we hebben afgesproken dat we dat gewoon niet meer doen. We starten ergens mee. Start before you’re ready, dat is ook zo’n Silicon Valley ding.
Dus op die manier doen we dat en dan zien we gaandeweg wel wat het wordt.
[Gerhard te Velde] (7:17 – 7:34)
Ja, mooi. We gaan naar scenario planning. Want ja, ik kan me er wel een beeld bij vormen.
Maar het is misschien toch handig als jullie het uitleggen. Dus Lieke, wil jij misschien eens even uit de doeken doen wat scenario planning is en wat het voor mij oplevert? Want dat is mij nog niet duidelijk.
[Lieke Dols] (7:34 – 8:04)
Ja, snap ik. Het is een term die komt van oorsprong uit defensiehoek. Lang geleden is het al ontstaan door als leger te gaan kijken van, oké, wat zijn mogelijke scenario’s waarop de vijand ons kan aanvallen?
En vanuit welke hoek en met welk materieel? En wat kunnen we verwachten om eigenlijk als leger zo sterk mogelijk tegen de vijand te kunnen staan? Ik zie het een beetje als het riskbord van het spel.
[Gerhard te Velde] (8:04 – 8:20)
Ik luister naar het podcast Veldheren. Ik weet niet of je die kent, maar daar gaat het ook altijd over. Ja, wat als dit en wat als dat?
Dat hele schaakspel op het slagveld. Wat als het regent? Dan kunnen we die helling niet op, want dan is die glad.
Ik noem het maar met de stoms.
[Lieke Dols] (8:20 – 9:51)
Daar komt het vandaan. Je zegt ook al een aantal keer wat als. Dat is eigenlijk de kern van de scenarioopkunning.
Wat als vragen stellen om jezelf voor te bereiden op mogelijke situaties. Shell is de eerste organisatie die vanuit defensie deze tool heeft geadopteerd als management tool. Dat gebeurde al vroeger in de vorige eeuw.
En een van de scenario’s die zij hadden ontwikkeld is een uitbraak van een mogelijke oliecrisis. Welk effect heeft dat? Wat gebeurt er in de wereld als er een oliecrisis is?
En dat is ook de reden waarom zij beter door de oliecrisis van de jaren 80 heen zijn gegaan als organisatie. Omdat ze eigenlijk als het ware een soort van proefritje door een oliecrisis hadden gemaakt als bedrijf. Wat niet wil zeggen dat je er ongeschonden uit komt, maar vaak wel beter omdat je gewoon voorbereid bent op zo’n mogelijk scenario.
Dat is dus scenario denken. Inmiddels is het echt een management tool die best wel verankerd is in het bedrijfsleven en in het overheidsland. En wat je doet, je gaat op zoek naar wat weet je zeker dat de komende jaren voor je kan ontvouwen, maar wat zijn de onzekere factoren in je markt, in de maatschappij of in de wereld waarvan we niet weten of het links of rechts uit gaat pakken.
Een voorbeeld daarvan is waar we nu in Nederland ook mee te maken hebben is de hele discussie rondom AI en technologie en de afhankelijkheid van bijvoorbeeld Amerika daarvan.
[Gerhard te Velde] (9:51 – 9:54)
Ik moest aan de tarieven denken inderdaad. Wat gaat Trump nou weer doen?
[Lieke Dols] (9:55 – 10:27)
Een goed potje scenario planning is best op zijn plek in de situatie van de wereld waarin we nu zitten omdat er gewoon best wel wat onzekerheidsfactoren zijn. En we weten niet of we als Europa in staat zijn om onafhankelijk van de Amerikaanse technologie te worden of dat we heel erg in dienst blijven van de Amerikaanse technologie of dat misschien wel de Aziatische technologie steeds groter wordt in onze markt. Dat zijn dus mogelijke wat-als vragen die je jezelf als organisatie kan stellen om jezelf op al die toekomsten voor te bereiden.
[Gerhard te Velde] (10:30 – 11:17)
Hoeveel leg je nu op tafel? Je hebt uitgegeven wat het is, en dan misschien even naar jou Thalissa, want hoe gebruik je dat? Want ik denk heel vaak van het is te groot.
Dus wat doet Amerika met technologie? Geen invloed op. Wat doet Trump met tarieven?
Geen invloed op. Oorlog in Oekraïne? Dus op heel veel dingen heb ik geen invloed.
Of ik heb het niet door, weet je wel. Er zijn ook heel veel afgeleide factoren van ja, nee die tarieven dat raakt mij niet, maar misschien wel een leverancier van jou of een klant. Nu zit ik zelf de complexiteiten te vergroten, maar even terug naar jou.
Hoe speelt dit voor het MKB, voor kleine ondernemers?
[Talisa Ong] (11:18 – 11:37)
In de basis is het belangrijk om je te realiseren dat als je nadenkt over je strategie, dan denk je vaak over de toekomst in enkelvoud. Dus dan denk je, voor de mensen die aan het kijken zijn nu op beeld, je zet ergens een punt, je trekt een lijn zo recht de toekomst in.
[Gerhard te Velde] (11:38 – 11:39)
Elk jaar 10% groeien, ik noem maar wat.
[Talisa Ong] (11:40 – 12:51)
Precies en dat is wat het wordt. Terwijl de realiteit leert dat hoe verder je de tijd in gaat, hoe meer verschillende mogelijkheden er zijn. En wat we in het bedrijfsleven vaak doen, is dan nadenken over de dingen die we het meest zeker weten en dan denken over die tarieven.
Ja, ik heb daar niets over te zeggen. Ik laat het maar over me heen komen, dus ik ga me er niet op voorbereiden. Maar je gaat ook niet zeilen op volle zee zonder naar het weerbericht te kijken en zonder in te schatten wat er zou kunnen gebeuren en je daarop voor te bereiden.
En zo zou je dit ook kunnen zien. Je gaat nadenken over die tarieven of Big Tech nog uit Amerika komt, of dat we zelf iets gaan bouwen. Ik heb daar geen invloed op, maar ik moet me er wel toe verhouden.
En ik heb wel de verantwoordelijkheid voor het bestaansrecht van mijn bedrijf om na te denken over hoe ik me er dan toe kan verhouden. Zonder dat je per se beïnvloedt of iets wel of niet gebeurt, want inderdaad, die invloed heb je helemaal niet. Maar je wil wel weten, als de ene situatie gebeurt, als we het weer even hebben over de analogie van de zeilboot, moet ik dan misschien even wat extra proviant meenemen voor onderweg?
[Gerhard te Velde] (12:51 – 12:55)
Personeel over boord, want anders gaan we zinken. Exact. Ik noem maar dat balast.
[Talisa Ong] (12:56 – 13:27)
Ja, daar zou je over na kunnen denken. En het draait allemaal om dat je… Je zou het kunnen zien als proefritjes naar de toekomst, die scenario’s.
Dat je die proefritjes al gedaan hebt, zodat op het moment dat het voorvalt, dat je denkt, oh ja, die proefrit hebben we al een keer gedaan. En we hebben het toen gehad over wat we wel of niet zouden doen. Dus ik hoef niet nu in paniek te raken.
We hebben het al een keer besproken, dus ik kan nu veel rustiger reageren en rustig de stappen volgen die we toen met elkaar hebben besproken.
[Gerhard te Velde] (13:27 – 14:37)
Ja, paniek. Dat gevoel ken ik. Toen corona uitbrak bijvoorbeeld.
Ik zie het nog steeds ook bij andere ondernemers. Ik ben nu zelf 17 jaar ondernemer, dus op een gegeven moment denk je, ja, het zal zich wel weer oplossen. Dus ik heb zelfs toen ik bij…
Het is een zijspoortje, maar toen ik bij de overheid… Ik heb een afstudeerstage gedaan bij de onderwijsinspectie, dus bij de overheid. En daar had ik een collega aan, die had het over de DEL-methode.
Ik weet niet of je hem wel eens gehoord hebt, maar de DEL-methode staat voor door eenvoudige lege lasten leuzen. Dus je laat een probleem liggen en uiteindelijk lost het zich vanzelf op. Dus iemand anders gaat het probleem voor je oplossen of je perceptie veranderen.
Maar goed, er zijn natuurlijk heel veel situaties waarin dat niet kan. Waarin je wel in actie moet komen. Jij zegt dus, dan heb je het al een keer in je hoofd geoefend.
En waar ik wel benieuwd naar ben, want het klinkt nog steeds als iets van, ja, Defensie is een heel groot instituut. Shell is een hele grote club. Corporates, die snappen dit.
Of als er grote belangen zijn, dan wordt risico veel belangrijker. Maar dat kleine MKB, heeft die dit door? Zijn die hiermee bezig?
Lieke, wat zie jij?
[Lieke Dols] (14:38 – 15:16)
Ja, steeds meer. Dat is heel leuk. Steeds meer organisaties, vooral die nu gezond zijn en die eigenlijk al best wel wat legacy hebben opgebouwd, zien van, hey, onze markt, daar begint wat te gebeuren.
Daar gaat een transitie komen, waarvan we voelen dat die eraan komt, waar we het nog niet scherp hebben en nog niet weten hoe we moeten anticiperen. Dus bijvoorbeeld, we hebben wel eens gewerkt voor een mediapartij. Die zeiden van, hey, dat medialandschap, zeker door de digitalisering, door de opkomst van AI, is aan het veranderen.
Maar we weten nog niet wat het betekent. Welke invloed heeft het bijvoorbeeld op journalistiek of de rol van journalisten?
[Gerhard te Velde] (15:17 – 15:18)
Staat de kran nog wel?
[Lieke Dols] (15:18 – 16:32)
Valt de kran nog op de mat? Of krijgt het een hele andere vorm? En dat is typisch zo’n vraag die niet vaak mee wordt genomen in, we ontwikkelen onze strategie voor komend kwartaal en komend jaar.
Maar is wel een vraag die er vaak naast wordt gelegd van, hey, laten we dit eens met elkaar gaan verkennen. En welke thema’s gaan we de komende jaren met elkaar aan werken om op die toekomsten voor te bereid te zijn? Dus het wordt vaak naast een huidige strategie neergelegd om verder vooruit te gaan kijken.
Dus we hebben een jaarstrategie en we hebben een meerjarenstrategie. En langzaamaan raken die steeds meer met elkaar verweven. Heeft er ook mee te maken dat steeds meer organisaties zien dat we gewoon als wereld op kantelpunt zitten.
Of nou met klimaat of met technologie of politiek gezien is. En ze voelen nu wel van, oké, weet je, we moeten langzaamaan aan de mindset en de skills in de organisatie gaan werken om die klaar te maken voor een andere toekomst. Dus het is niet alleen iets wat in een directiekamer gebeurt als er over strategie gepraat wordt.
Maar het is ook gewoon de skills van de toekomst. Zoals creativiteit, flexibiliteit, veerkracht. Die krijgen gewoon steeds meer aandacht.
[Gerhard te Velde] (16:33 – 17:44)
Ja, ik ben zelf opgegroeid in de nineties, zeg maar. Ik ben van 1983. En ik heb voor mijn gevoel best wel een lineair wereldbeeld meegekregen.
Als kind kregen we allemaal een spaarpotje. En dan elk jaar kreeg je vier procent rente. En dan zag je zo je geld.
Dus ik heb altijd gedacht van dat is hoe de wereld werkt. Elk jaar wordt het beter. En dan ben je wat ouder en dan kom je er dus achter van zo is het niet.
Maar ik heb bijvoorbeeld ook bij het bouwen van mijn eerste bedrijf, zoals een uitzendbureau, heb ik ook altijd lineair gedacht van je moet het gaan opzetten. En als het eenmaal staat, dan draait het. Dan ben je gewoon klaar.
Dat is een soort van finite game. Terwijl eigenlijk de wereld en ondernemen is ook een infinite game. Het houdt niet op.
Er komen iedere keer weer nieuwe ontwikkelingen. Dus waar ik even op door wil vragen, is het proces. Ik vroeg aan jullie vroeger wat jullie in de zomer doen.
Maar hoe ziet dan het strategic planning proces eruit? Of hoe zou het eruit moeten zien? Willen jullie daar eens op reageren?
[Talisa Ong] (17:44 – 18:14)
Ja, zeker. Als bedrijven kijken naar hun strategie en nadenken over wat gaan we doen volgend kwartaal of volgende maand, dan gaat dat heel vaak vanuit je zet jezelf op het middenstip en je weet van jezelf waar ben je goed in, waar ben je minder goed in. Wat doen mijn concurrenten?
Dus hoe moet ik daarbij meelopen of wil ik voorlopen misschien? En vanuit dat referentiekade wordt dan gekeken naar en wat gebeurt er dan in de buitenwereld? En is dat interessant voor ons?
Moeten we daar wat mee?
[Gerhard te Velde] (18:14 – 18:15)
Een soort SWOT, klinkt het?
[Talisa Ong] (18:16 – 20:42)
Ja, een beetje een SWOT van binnenuit. Dus dan ben je voornamelijk aan het kijken naar hoe kunnen we de dingen die we nu hebben verbeteren? En waar wij voor pleiten is dat je dat 180 graden omdraait.
Dus dat je eerst gaat kijken naar met wat voor trends en ontwikkelingen heb je überhaupt allemaal te maken? Ook die die buiten je blikveld vallen. En ook wat gebeurt er in branches die niet jouw eigen branche zijn of niet jouw eigen markt zijn en wat is daar succesvol en waarom?
En dat je dan terug gaat herinneren naar wat betekent dat dan voor mijn markt en voor mijn branche mogelijk in de toekomst? En dan wat zegt dat dan over mij? En dat betekent dus proceswise als je naar je strategie gaat kijken dat je dus niet je strategie als uitgangspunt neemt, maar dat je dat wat er in de buitenwereld gebeurt als uitgangspunt neemt en op basis daarvan gaat kijken naar als nou deze ontwikkeling de next big thing wordt, als dat enorm groot wordt, wie zijn wij dan als bedrijf?
Gaan we dan nog verkopen wat we verkopen? Hebben we dan nog dezelfde doelgroep? Doen we dat dan op een andere manier?
En waar wij altijd voor pleiten is dat je die trends en ontwikkelingen niet op papier laat staan, maar dat je ze dus in scenario’s tot leven laat komen. Dus dat je gaat nadenken over als we wel te maken hebben met je zet hier een punt en we trekken één lijn door, we hebben een soort van continuatie idee, wat jij net ook beschrijft met het uitzendbureau. Ja, wat gebeurt er dan met de wereld als we daar deze trends en ontwikkelingen in plaatsen?
En wat als we in complete transformatie bijvoorbeeld terechtkomen? Wat gebeurt er dan? En als je gaat nadenken over in welke toekomsten je als bedrijf allemaal terecht zou kunnen komen, dus dan heb je het over wat gebeurt er als het gaat stormen?
Wat gaan we doen als het smooth sailing is? En als je dat helemaal uitspeelt, dan kom je erachter dat er heel veel dingen zijn die je in elk scenario zou doen. En als je dat dan over elkaar heen legt, dan krijg je als het ware een blauw druk van waar je met je strategie naartoe moet bewegen.
Dus dat zou misschien betekenen dat er nu waardigheden missen in je organisatie, die in hoe de toekomst zich ook uit gaat spelen die je nodig hebt. Dus misschien moet je dan nu al mensen gaan opleiden, of moet je gaan kijken of je je vacature teksten anders gaat schrijven. Dat maakt natuurlijk ontzettend veel uit.
Zeker in mkw bedrijven waar je niet de gigantische massa hebt van duizenden werknemers, maar waar het ontzettend uitmaakt wat elk poppetje doet.
[Gerhard te Velde] (20:43 – 21:07)
Misschien mooi om daar een voorbeeld aan te koppelen. We zitten hier bij GroenPand. Het is een van de duurzame panden in heel Nederland, zowel zakelijk als privé.
Zonnepanelen, warmtepompen, opslag van stroom. Dus als je teveel produceert kun je het opslaan. Stel, je gaat met zo’n bedrijf aan de slag.
Hoe ziet zo’n traject er dan uit? Wil jij daar misschien wat over zeggen?
[Lieke Dols] (21:07 – 21:07)
Ja, zeker.
[Gerhard te Velde] (21:08 – 21:49)
Want het klinkt als… Ja, ik ga niet flauw doen. Want dat is niet mijn rol.
Maar mijn rol is meer vanuit de ondernemer. En de ondernemer is altijd aan het worstelen met zijn tijd. Dus ja, dat kost wel te veel tijd.
Dan moet ik ook nog het hele team erbij betrekken. En dan gaan we een beetje nadenken over de toekomst. Maar ja, het moet dan gewoon nu gelden.
Dus ik denk dat heel veel, zeker kleine ondernemers, en die kwalificeren dan misschien ook niet voor jullie dienstverlening, maar dat die heel erg aan het surviven zijn. En ook soms aan het struggelen. Dus terug naar dat zonnepanelen, of de duurzaamheidsvoorbeeld GroenPand.
Hoe zou je dat dan aanpakken?
[Lieke Dols] (21:50 – 24:50)
Ik vind het wel leuk wat je vraagt. Want wij kwamen hier aanrijden. En het is een industrieterrein waar je oprijdt.
En opeens ga je een hoekje om en kom je hier uit. En dan denk je, dit is echt een pareltje. Dit is een groene oase op zo’n industrieterrein.
Dat is echt waanzinnig mooi. Dus je hebt al te maken met een voorloper in de markt. Want die ziet van, hey, we hebben een plek, een industrieterrein.
Er komt ook steeds meer leegstand. Panden zijn vaak gedateerd. Die moeten verduurzaamd worden.
Dus dat is heel mooi. Wat voor deze vraag interessant kan zijn, is kijken van, oké, hoe gaat de economie zich verder ontwikkelen? Wat gaat werk in de toekomst doen?
En welke fysieke plek heeft daar een rol in? Dus dan gaat het niet alleen zeg om, wat is er qua duurzaamheid nodig? Om gewoon de fysieke leefomgeving te verduurzamen.
Maar ook, hoe ziet het sociale weefsel van die panden eruit? Wat gebeurt daar? Welke ontmoetingen vinden daar plaats?
Hoe worden communities gebouwd bijvoorbeeld in de toekomst? Gaat het dan alleen over werk? Of gaat het misschien ook om sociale voorzieningen?
Of komt er een stukje wonen bij te kijken? Nou ja, die scope gaan we met elkaar afbellen. En vervolgens gaan wij een trendverkenning opzetten.
Dus dan kruipen wij in onze onderzoeksbubbel. Dat is een van de favoriete onderdelen van ons vak. En vormen we echt met ons team een onderzoeksteam.
Waarbij we van sociale kant tot aan technologische kant… trends onderzoeken en analyseren. En ook vertalen naar welke impact heeft dat dan op zo’n fysieke omgeving.
En op basis daarvan kunnen we zeggen, oké, dat weten we zeker. Dit zijn ontwikkelingen die de komende jaren gewoon groter gaan worden in de maatschappij. Maar wat zijn onzekerheden waarmee we te maken kunnen krijgen?
Nou, dat kan wet- en regelgeving zijn rondom duurzaamheid. Dat kan de AI-impact zijn. Waardoor niemand meer een fysieke werkplek nodig heeft.
Of dat er misschien enorme werkloosheid komt straks. Omdat de banen overgenomen worden, ik noem maar iets. Nou ja, dat zijn dus onzekere factoren, de wat-als-vragen.
Zoals jij het in het begin schetste, rondom scenarioplanning. Die we met elkaar kunnen gaan afbellen. En dan gaan we een scenarioplanning-exercitie in.
En dan gaan we eens kijken, oké, wat als we een beetje voortkabbelen als wereld en als maatschappij. Wat voor toekomstbeeld komen we dan terecht? Wat als we misschien in een hele technologisch gedreven samenleving terechtkomen?
Wat als we echt enorme stappen zetten in de klimaattransitie? En vervolgens krijg je dus drie wereldbeelden. En gaan we met de opdrachtgever en een team aan de slag om te zeggen, oké.
Zet je organisatie nou eens in scenario A. Wat als die samenleving werkelijkheid wordt? Wat ga je doen?
Wie wordt je concurrent? Wat is de nieuwe klantvraag? Welke producten heb je nodig?
Hoe ziet je dienstverlening eruit? Waarin moeten we gaan innoveren? Waarmee ga je misschien zelfs wel stoppen?
[Gerhard te Velde] (24:51 – 24:52)
Stoppen, dat is moeilijk.
[Lieke Dols] (24:52 – 24:54)
Dat is moeilijk, ja. Maar dat kan de toekomst ook vragen.
[Gerhard te Velde] (24:55 – 25:06)
Oké, dat staat dan ook in zo’n scenario. Ja, dat is leuk allemaal wat je bedacht hebt. Maar in dit scenario moet je, weet ik veel, stoppen met zonnepanelen.
Want het levert te weinig op. Of iets anders.
[Talisa Ong] (25:06 – 25:40)
Je zei net, in het klassieke strategieproces doe je vaak een SWOT. En toen zei ik, ja, dan zit je vanuit verbeterstand een SWOT te doen. En dit is eigenlijk een SWOT in de toekomst.
Je plot een SWOT, maar dan, misschien moeten we dat ergens vastleggen. Plot je SWOT. Je plot een SWOT, je doet dat op een toekomstige situatie.
Dus je gaat wel je klassieke, je kunt best wel klassieke tools daarvoor inzetten. Die je ook gewoon kent. Maar je plot ze gewoon op een andere fictieve situatie.
[Gerhard te Velde] (25:41 – 25:46)
Ja, oké. En dan even terug naar het proces. Dus je gaat die drie, drie lijkt me ook genoeg.
[Lieke Dols] (25:46 – 25:47)
Ja, meer dan genoeg.
[Gerhard te Velde] (25:47 – 25:51)
Maar als je er tien doet, dan worden mensen helemaal, geen idee meer.
[Lieke Dols] (25:51 – 26:25)
Ja, en vaak krijgen we dan de vraag, welk scenario kiezen we? Nou, dat is niet het doel van scenarioplanning. Want je wil je juist voorbereiden op meerdere toekomsten die mogelijk zijn.
En er is ook niet een voorspelling te doen met één toekomst komt uit. Maar wat we vaak wel zien, is als we die, het gedachtenproces van wat ga je doen? Waar stop je mee?
Wat is onze relevantie in dit scenario? Als je dat naast elkaar legt, van die drie scenario’s. Dan komen er vaak hoofdthema’s bovendrijven.
En dan weet je van, oké, we hebben iets te pakken. Een strategisch thema waar we de komende jaren met elkaar aan gaan werken.
[Gerhard te Velde] (26:26 – 26:57)
Ja, dus er komt wel een soort rode draad. Want je zei van in al die scenario’s zitten altijd dingen van, dit gaan we sowieso doen. En heb je dan ook een eigenwijze founder die dan iets niet los wil laten?
Ik ging ook aan op dat stoppen. Je hebt ook hele principiële ondernemers die zeggen van, maakt me niet uit of ik geld verdien. Maar ik wil gewoon de wereld vergroenen, ik noem maar wat.
Wij zijn duurzaam, dus we stoppen. Ik pak duurzaamheid er even bij, omdat het past bij GroenPand. Maar heb je ook wel eens iets dat je het echt helemaal oneens bent met een klant?
Dat je de keuze niet steunt?
[Lieke Dols] (26:57 – 27:04)
Nou, helemaal oneens niet. Maar wat je vaak ziet is het blijven vasthouden aan wat er was.
[Gerhard te Velde] (27:04 – 27:05)
Legacy.
[Lieke Dols] (27:05 – 27:20)
Ja, legacy. En ook, het gaat nog goed. Het gaat goed zo.
We doen dit al twintig jaar op deze manier. Dus laten we dit gewoon nog twintig jaar blijven doen. Dat is best wel een hardnekkig iets wat je in zo’n proces moet gaan losweken.
[Gerhard te Velde] (27:20 – 27:21)
Maar is dat terecht of niet?
[Lieke Dols] (27:22 – 27:23)
Soms.
[Gerhard te Velde] (27:23 – 27:46)
Want je kan ook zeggen, bijvoorbeeld bij zo’n mediabedrijf. Ja, mensen zullen altijd van papier blijven lezen. Dus laten we die krant nog maar even maken.
En dan hebben ze soms misschien ook wel gelijk. Wij innovators denken misschien altijd van, ah, volgende week werkt iedereen met AI. Maar de realiteit is, mijn vrouw die heeft laatst voor het eerst AI gebruikt.
Mijn mond viel open. Want ze wilde een kleurplaat maken van een foto.
[Lieke Dols] (27:48 – 27:49)
Dat heb jij ook pas gedaan.
[Gerhard te Velde] (27:49 – 28:12)
Ja, maar hoe kan het nou? Het is 2025. Hoe kan het nou dat jij nu pas AI gebruikt?
Ja, chat GPT. Hoe kom ik in chat GPT? Je loopt achter.
Maar dit is dus wel de realiteit. Dat ook al kun je, ga je futurizen en blablabla. Dus daarmee wil ik het niet downplayen.
Maar de conservatieven hebben soms ook een punt.
[Lieke Dols] (28:12 – 29:58)
Ja, en die zijn ook heel belangrijk in een organisatie. En we pleiten ook zeker niet dat zij er allemaal uit moeten. En wat we vaak als metafoor gebruiken is, je wil de winkel laten draaien.
Je wil gewoon je bedrijf runnen. En er zijn mensen die dat heel goed kunnen. Vaak ook mensen die er al heel lang werken.
Gewoon heel diep in een organisatie zitten. Maar gelijktijdig wil je ook de winkel langzaamaan gaan verbouwen. Om klaar te zijn voor nieuwe marktontwikkelingen.
Nieuwe doelgroep. Nieuwe technologie. Dus je hebt ook een team van innovators, visionaires, car trackers.
Die eigenlijk een beetje intrinsiek aanvoelen van. Hey, er is iets nieuws. Er zit iets.
Dat vind ik leuk. Daar wil ik mee aan de slag. En je wil ervoor zorgen dat die teams eigenlijk in harmonie kunnen werken.
Want het is niet dat je vanaf de een op de andere dag je hele organisatie, je hele bedrijf gewoon op de schop gooit. Je gaat kijken van oké, wat zijn nou die thema’s die de komende jaren, waarmee we stappen willen gaan zetten, waarmee we gaan vernieuwen. Hoe kunnen we daar gewoon klein mee beginnen?
En stapsgewijs dat proces als een olieflek steeds meer de organisatie inbrengen. Ja, dat is vaak een transitie wat niet in één kalenderjaar gedaan wordt, maar waar voor de lange termijn aan gewerkt wordt. En dan zie je dat gaandeweg de mensen die de toco echt goed kunnen draaien, dat die steeds meer gevoel krijgen van ah, oké, nou hoor ik weer meer van dit stukje van een innovatie bijvoorbeeld.
Oh, ik zie al eerst de bewijs dat dit zou kunnen werken. Ik voel opeens raakvlakken hoe ik iets kan integreren. En dan ben je eigenlijk als het ware die teams weer in harmonie in elkaar aan het schuiven.
Dit klinkt alsof het een heel eenvoudig proces is, is het niet.
[Gerhard te Velde] (29:59 – 30:01)
Nee? Oh, oké. Ik dacht, oh ja, relaxed.
[Lieke Dols] (30:01 – 30:15)
Maar dat is wel, je hebt gewoon beide partijen nodig. Je hebt de innovators nodig, maar je hebt ook wat meer de conservatieven nodig, die ook voelen van ja, wat ik doe is nog steeds relevant en blijf ik nog even vasthouden.
[Gerhard te Velde] (30:15 – 31:06)
Ik moest aan DPG denken, DPG Media, dat ken je vast wel. Die hadden ook, die sprongen ook op die podcasttrend, die waren echt early. Ik heb ook nog podcasts op DPG gemaakt.
En die hebben nu vier studios in hun pand. Dus inderdaad wat jij zegt van die innovatie wordt op een gegeven moment ook zichtbaar, mensen lopen er langs, ze gaan een keer naar binnen van hé, wat gebeurt hier. Maar dat was ook een beetje uitproberen van ja, is podcast nou een hype of is het nou een trend?
Voor mij is het verschil een hype, dat waait wel weer over, maar een trend die zet door meestal. Of dat is here to stay, zeg maar. Oké, dus er zijn nog allerlei vragen.
Dus jullie mogen ook kiezen wie welke antwoord geeft, maar hoe ver kijk je in de toekomst? Misschien wil jij daar iets over zeggen, want ik denk altijd van ja, heel ver heeft geen zin of zo. Ik weet niet, maar wat denk jij?
[Talisa Ong] (31:06 – 32:00)
Het ligt eraan wat je doel is. Wij kiezen zelf meestal voor tien jaar. Dat vinden we voor zowel MKB als voor MKB plus of corporate, dat vinden wij een mooie termijn.
Want ga je verder kijken dan tien jaar, dan hebben mensen het idee, ja werk ik hier dan nog wel? Ja, tien jaar, die dan leeft, die dan zorgt. Degene die hier na mij zit.
Dus dan heb je geen eigenaarschap, maar kijk je dichterbij dan tien jaar, dan zal er en niet ongelooflijk veel veranderen. En er staan nog heel veel beren op de weg voor vandaag, die mensen heel lastig vinden in hun hoofd om dan even opzij te zetten. Dus tien jaar is de sweet spot om de beren opzij te zetten, maar wel nog het eigenaarschap te voelen.
En wel net ver genoeg in de toekomst te kunnen kijken om echt grote verandering te bewerkstelligen.
[Gerhard te Velde] (32:00 – 32:29)
Die wil ik ook even toepassen op de praktijk. Ik heb een podcast agency Air Air en we zitten nu in de studio van Air Air. We maken de groei voor podcasts.
Nou wil ik even een soort van proberen die tien jaar. Dus wil je mij eens wat vragen stellen om te ontdekken van waar zou ik, want ik ben heel benieuwd waar ik over tien jaar sta. Het is alsof ik bij een waarzegger kom en daar is mijn hand naar.
Dus wat heb je nodig of wat voor vragen stel je dan?
[Talisa Ong] (32:29 – 32:53)
Waar ik als eerste benieuwd naar ben is wat jij denkt dat de meest onzekere factoren zijn voor podcasting de komende jaren. Waar kan jij niet de vinger op leggen wat het voor jou gaat betekenen? Hoe vaak denk jij hierover na?
[Gerhard te Velde] (32:53 – 33:26)
Nou, ik weet een aantal dingen zeker. Ik denk dat marketing heel belangrijk zal zijn en zal blijven altijd. Ik moest een beetje denken aan Warren Buffett.
Die heeft het dan ook altijd over mensen zullen altijd snickers blijven eten, zeg maar. Dus ik denk dat marketing altijd een rol zal blijven spelen. Ik denk ook dat podcast een rol zal blijven spelen.
Ik denk dat het nog meer mainstream wordt. En ik denk dat de doelgroep die het nu al kijkt, die wordt ook ouder. Dus die neem je als het ware mee.
Dus die kan dan daarna doorgroeien. Maar jouw vraag ging niet over wat weet je, maar ging over wat weet je niet.
[Talisa Ong] (33:26 – 33:30)
Maar je geeft hier wel een heel mooi voorbeeld van hoe de meeste bedrijven dus denken.
[Gerhard te Velde] (33:31 – 33:32)
Vanuit zichzelf?
[Talisa Ong] (33:32 – 33:40)
Ja, je denkt dus vanuit jezelf en je denkt na over wat je zeker weet. En daar ga je op inrichten. En het is best moeilijk om na te denken over wat je niet zeker weet.
[Gerhard te Velde] (33:40 – 33:41)
De unknown unknowns, zeg maar.
[Talisa Ong] (33:41 – 34:05)
Ja, ofwel de known unknowns. Want ik kan je natuurlijk niet vragen naar waar je nog nooit van hebt gehoord. Maar de impact van AI bijvoorbeeld.
Of welke nieuwe platforms er nog bij kunnen komen. Of we gaan naar Zero UI, dus helemaal geen interfaces meer. En je gaat alleen nog dingen met voice besturen.
[Gerhard te Velde] (34:05 – 34:06)
Wat is Zero UI?
[Talisa Ong] (34:06 – 35:28)
Wat gaat dat doen? Zero UI, goed dat je dat vraagt. We hebben nu user interfaces die je voor je neus op een beeldscherm ziet.
En om iets voor elkaar te krijgen, moet je vaak iets typen op een scherm. Bijvoorbeeld op je telefoon. En de verwachting is dat we in de toekomst steeds meer met onze stem zullen gaan doen.
En dat we dus minder interfaces gaan zien. En dat we minder naar dingen gaan kijken, maar meer naar dingen gaan luisteren. Als geïntegreerd onderdeel van onze dag.
Als ik dat verder uit zou spelen, dan zou ik bijvoorbeeld kunnen denken. Dat ik niet de gehele podcast wil luisteren. Dat dat voor mij niet meer interessant is.
Maar dat er op een gegeven moment partijen op gaan komen. Als ik zeg, ik heb nu 30 minuten de tijd voor mijn treinrit tussen Den Bosch en Utrecht. En in die 30 minuten wil ik graag iets horen over huisdieren, tuinieren.
En over hoe de geopolitieke situatie op dit moment is. Cureer maar een verhaal van 30 minuten uit verschillende podcasts. Of uit verschillende uitzendingen.
Om mij daarover te updaten. En ik wil graag de dingen horen die in de laatste drie maanden zijn gebeurd. Ja, misschien ben jij dan wel helemaal niet interessant.
Omdat we nu gewoon in één aflevering aan het praten. De aandachtspanne van mensen wordt steeds korter. Ja, misschien over vijf jaar hebben mensen, of over tien jaar hebben mensen helemaal geen zin meer om hiernaar te luisteren.
[Lieke Dols] (35:29 – 35:31)
Klinkt dit als een plausibel toekomstbeeld?
[Gerhard te Velde] (35:31 – 36:32)
Nou, ik run een podcastcommunity. Daar zitten honderd makers in. Vooral mensen die echt professioneel met podcasts bezig zijn.
Dus wij denken na over de toekomst. Dit voorjaar was ik in Londen. En dan was ik op de podcastshow.
En de podcastshow is het grootste podcastevent ter wereld, zeg maar. Dat is vet. Er komen mensen uit de US, uit Australië, uit Azië.
Alle hoeken van de wereld. En je ziet grote partijen springen erop. Dus Netflix, Amazon, Sony.
Dus alle grote mediaspelers, zeg maar, die focussen ook op deze markt. En het gaat ook heel vaak over AI. Dus je hebt bijvoorbeeld Wondercraft.
Dat is een of andere tool. Daarmee kun je zelf je eigen podcast maken. Dus je zegt van, nou inderdaad, ik zit in de trein.
Ja, dat is een andere manier. Want dan maak je een podcast. Of je zet een tekst om naar een podcast.
Of dat het voorgelezen wordt alsof het een podcast is.
[Lieke Dols] (36:33 – 36:35)
Ja, dit gaat meer over het consumeren van podcasts.
[Gerhard te Velde] (36:35 – 36:49)
Ja, precies. Die cureert. En die vind ik ook wel interessant.
Ik gebruik in mijn show en ook bij klanten altijd… Wij werken met hoofdstukken. Dus je kan wel identificeren van, pak dan dat stuk van groei voor.
Want dat ging over delegeren. Dus die wil ik wel horen.
[Lieke Dols] (36:51 – 37:12)
Ja, zo’n hoofdstukkenstructuur. Dat zou je eigenlijk al als een soort van eerste signaal. Wij noemen dat vaak een early warning.
Kunnen zien van, hé, dat is een signaal. Als we dat nu al zo in hoofdstukken aan het opdelen zijn. Wat wordt de volgende stap?
En als we die lijn doortrekken. Wat betekent dat dan? Hoe we bijvoorbeeld podcasts over tien jaar tot ons nemen.
[Talisa Ong] (37:12 – 37:51)
Ja, want ik kan me inderdaad voorstellen dat de dingen waarvan jij aangeeft… Ik weet zeker dat x, y of z gebeurt. Dat kan je ook lui maken in…
Ik weet dat die behoefte er blijft. Dus ik blijf hetzelfde doen als wat ik doe. Net zoals met dat hotels wisten dat mensen gewoon altijd een bed nodig gaan hebben.
En daarvoor gaan betalen. Maar niet voorbereid waren op wat Airbnb zou doen. En dat ze een groot deel van de markt zouden pakken.
Of dat mensen altijd vervoer van A naar B nodig hebben. Maar dat de klassieke taxibedrijven niet hadden nagedacht over de manier waarop je taxis boekt. En het hele proces daar rondom veel prettiger kan maken met Uber.
[Gerhard te Velde] (37:51 – 37:52)
Ja, precies.
[Talisa Ong] (37:52 – 38:43)
Het gaat er dus niet om dat je de dingen die zeker zijn… Dat je die de hele tijd in blijft bouwen. Maar ook dat je blijft monitoren ook in andere industrieën.
Wat is daar succesvol en waarom? En wat zijn nou veranderende consumentenbehoeften die ook ineens op mijn branche over kunnen gaan? Want jouw podcastluisteraar is niet alleen maar een podcastluisteraar in een hokje.
Die doet ook boodschappen. Die gaat naar de dokter. Die gaat naar zijn werk.
En die ziet de hele dag over industrieën heen van alles gebeuren. En gaat van het gemak van de ene industrie ook verwachten dat die dat ergens anders terug gaat vinden. En als jij dat niet op tijd doorhebt…
Dan ben je dus aan het overleven en aan het reageren. In plaats van dat je het aan zag komen en dat je dacht… Hé, nou, ik kon er eigenlijk best lekker op anticiperen.
[Gerhard te Velde] (38:44 – 39:07)
Ja, we hadden het over van overleven naar reageren. Of ja, van reageren naar regeren. Daar moest ik wel mee van denken.
Nog heel even over die podcasting. Want we hadden dus een meeting met die club een maandje terug of zo. En toen hadden we iemand van…
Niet Qmusic, maar zo’n jongerenzender.
[Lieke Dols] (39:08 – 39:08)
Phonix.
[Gerhard te Velde] (39:08 – 39:14)
Phonix, dankjewel. Luister ik ook. Oké, nou hé, lekker jong van geest.
[Lieke Dols] (39:14 – 39:14)
Heel goed.
[Gerhard te Velde] (39:15 – 40:14)
En hij zei van, joh, wij hebben ook podcasts en zo. Allemaal superdik geproduceerd. Een beetje vergelijkbaar met dit.
Gewoon een vet studio, et cetera. En toen hadden ze een jongerenpanel. Wat ik heel slim vond.
Ga eens een keer met je klanten praten. En zeker met je klanten van de toekomst. Maar het was een jongerenpanel.
En toen zei een van die jongeren, die zei van… Nee, dat ging over de clips, zeg maar. De shorts die uit een aflevering gehaald worden.
En toen de vraag was van, hé, hoe gebruik je die shorts? En toen zei die gast, dat jonge kereltje, die zei van… Ja, ik kijk alleen maar de shorts.
Waarom dan? Ja, jullie hebben toch al de beste stukken uit de aflevering gehaald. Waarom zou ik die hele aflevering gaan kijken?
En dat was zo’n mindshift, zeg maar. Want wij podcastmakers denken allemaal van… Oké, die shorts, dat is hoe je aan luisteraars of kijkers komt.
Dus daarmee trek je mensen naar binnen. Maar dat is eigenlijk niet zo. Je moet het eigenlijk bij het bereik optellen.
Dus voor je longform heb je een bepaald bereik. En voor je shortform. En dat leeft naast elkaar.
[Talisa Ong] (40:14 – 40:16)
En het zijn ook compleet andere doelgroepen, moet ik je dan zeggen.
[Gerhard te Velde] (40:17 – 40:21)
Ja, zeker. Ja, ik vond het echt fascinerend.
[Lieke Dols] (40:22 – 40:25)
Ja, dat zijn die jongeren die die snackable content willen.
[Gerhard te Velde] (40:25 – 40:25)
Ja, exact.
[Lieke Dols] (40:25 – 40:32)
En een andere aandachtspannen hebben om media te consumeren. Ja.
[Gerhard te Velde] (40:32 – 40:59)
Want dan denk ik meteen, ben ik dan ten dode opgeschreven? Of waar gaat het met mij naartoe? En wat moet ik doen om dat te voorkomen?
Ik ben niet zo pessimistisch over de toekomst, hoor. Omdat ik geloof heel erg in wat ik doe. En ik geloof…
Maar goed, dat zullen ondernemers ook zeggen. Die Kodaks zijn waarschijnlijk ook van… Ja, nee, we hebben gewoon fantastische foto-apparaten.
En dat komt helemaal goed.
[Talisa Ong] (40:59 – 41:01)
Komen wij zo pessimistisch op je over?
[Gerhard te Velde] (41:01 – 41:37)
Nee, ik hou van het een beetje op scherp stellen, zeg maar. Gaan we het overleven of niet? Want je kan dus wel in één keer out of business zijn.
En dat is dus de disruption waar jij het over hebt. Als, weet ik veel, een buitenlandse speler in één keer zegt van… Hé, wij komen naar Nederland.
Dus bijvoorbeeld Bol.com was ook heel bang voor Amazon. Nou ja, ze bestaan nog. En, weet ik veel, AI.
Straks zijn de helft van de banen weg. En dan? Of wat als mijn concurrent wel AI gaat gebruiken en ik niet?
[Lieke Dols] (41:37 – 42:41)
Ja, dit zijn vragen die… Wij zeggen vaak, soms moet je gewoon even reflectietijd inbouwen. Om dit soort vragen aan jezelf of aan je bedrijf te stellen.
Want vaak wordt daar gewoon… Ondernemers zijn gewoon actiegedreven. Zijn doeners, zijn aanpakkers.
En die zijn vaak minder goed in even reflectietijd inbouwen van… Oké, laat ik eens even uitzoomen en wat komt er op me af? Dus wij zeggen ook vaak ja, als je zelf even de challenge geeft met…
Je gaat op dit moment je bedrijf opnieuw beginnen. En je laat alles los wat je hebt gedaan en je legacy en wat je weet. Wat zou je dan anders doen?
Hoe ziet dan je business eruit? En dat geeft vaak zo’n goede spiegel van waar je staat. En wat je misschien wel onbewust al opvangt aan…
Er zijn veranderingen, er vindt innovatie plaats. Daar moet ik iets mee, maar weet ik nog niet wat. Dat kan dan bovendrijven.
Omdat je het gewoon de tijd en de ruimte geeft. En wat ik ook nog even wilde zeggen. Het is vaak een beetje een misvatting dat de toekomst je overkomt.
[Gerhard te Velde] (42:44 – 42:45)
Daar heb je niet op gelet ofzo?
[Lieke Dols] (42:45 – 43:10)
Wij zijn allemaal toekomstmakers. En dat is ook wel iets wat we binnen bedrijven proberen te activeren. Ga niet passief de toekomst ontvangen.
Maar bouw de toekomst mee. Want we hebben allemaal gewoon invloed op hoe die toekomst eruit gaat zien. Al is het in een microcirkel of op een maatschappelijk niveau.
Maakt niet uit. We zijn allemaal toekomstmakers.
[Gerhard te Velde] (43:11 – 43:16)
Ik ben toch wel geschrokken van je device-less UI.
[Talisa Ong] (43:17 – 44:06)
We kunnen er nog een keer verder over praten. Maar het gaat er helemaal niet om dat je nu denkt van. Oh, maar als dat nou op me af komt.
En dat je dan nachten wakker gaat liggen. Maar dat je dus denkt. Oké, we gaan er nu vanuit.
Volgend jaar is er. Is dat er? Wat ga ik dan nu doen?
Waar moet ik me dan op voorbereiden? En wat zijn de kleine dingetjes die ik nu al kan doen. Om uit te testen of dit aanslaat.
Want wat vaak gebeurt als een grote ontwikkeling je ineens overvalt. Dat je ook met hele grote dingen terug gaat komen. Dus dat je denkt.
Oh, maar dan moet ik echt enorm veel gaan investeren. Om ervoor te zorgen dat ik bij kan blijven. Dat ik mijn bestaansrecht hou.
Terwijl als je al eerder door hebt dat iets gaat gebeuren. Kun je, zoals je net zei bij DPG. Kun je gaan proberen of dat podcast aanslaat.
En slaat het niet aan. Ja, nou ja. Dan gebruik je die camera of die microfoon toch voor iets anders.
[Gerhard te Velde] (44:08 – 44:49)
Interessant. Oké. Dus klein beginnen ook.
Dus dingen uitproberen. Maar wel over nadenken. En dan wat als ik een ondernemer ben die niet zo.
Want ik dacht aan een visionair bijvoorbeeld. Is voor mij iemand die echt in de toekomst kijkt. En die echt een beeld heeft.
En die het misschien ook heel interessant vindt. Om met het grote plaatje bezig te zijn. Maar jij noemde ook al even die doeners.
Die zijn gewoon bezig en druk. En wanneer heb ik dan tijd om na te denken. Dus als je dat van jezelf niet kan.
Hoe moet je dat dan? Ja, jullie bellen. Dat snap ik.
Of ja, ik dacht ook aan met AI praten. Maar ja, dan weet ik weer niet waar die informatie op gebaseerd is.
[Lieke Dols] (44:49 – 45:25)
Ja, want wij zitten vaak ook heel veel kracht in een organisatie op dit soort vraagstukken. Omdat iedereen in rollen en taken zit. Is daar vaak niet de ruimte voor.
Dus wat wij vaak als eerste stap meegeven aan ondernemers is. Ga bijvoorbeeld elk kwartaal met je team een toekomstuur inplannen. Dus één uur per kwartaal.
Met zeggen een man of acht. Waarbij je allemaal input meeneemt. Van hé, ik heb iets gelezen.
Ik heb een podcast geluisterd. Ik heb een innovatie gezien. Dat me aan het denken zet.
Zonder dat ik weet wat ik er nu mee moet.
[Gerhard te Velde] (45:25 – 45:26)
Maar neem het eens mee.
[Lieke Dols] (45:26 – 45:49)
Zonder een oordeel. Zonder daar meteen een waarde aan te hangen. Neem het mee.
Leg het op tafel. En ga met elkaar. Daar is gewoon zonder oordeel naar kijken.
Wat ligt hier? Welke inspiratie ligt hier? Wat betekent dat voor onze markt?
Wat betekent dat voor onze klant? Om zo eigenlijk een soort van beweging al te gaan creëren in een organisatie. Om wat meer met de toekomst bezig te zijn.
[Talisa Ong] (45:49 – 45:51)
Kan je gewoon tijdens een vrijdagmiddagborrel doen.
[Gerhard te Velde] (45:52 – 45:52)
O ja?
[Talisa Ong] (45:53 – 46:00)
Ja. Dat kan prima. Ja, je scenario planning kan ook op bierveeltjes.
Daar hoef je ook geen. Je kan er gigantische exercities van maken. Maar dat hoeft helemaal niet.
[Gerhard te Velde] (46:00 – 46:00)
Nee.
[Talisa Ong] (46:00 – 46:38)
Als je op vrijdagmiddag zegt. We nemen even een uurtje. We zetten een timer.
En we schrijven allemaal tien wat-als vragen op. Dus bijvoorbeeld. Wat als we geen interface meer gebruiken?
Wat als er een grote speler uit het buitenland naar ons toe komt? We bedenken allemaal vragen die ons of helemaal kapot kunnen maken. Of ons heel succesvol kunnen maken.
We kiezen de meest descriptieve vragen uit. En we zeggen gewoon. Nou, gaan we nu eens een kwartier over hebben.
Als dit nou de realiteit is. Wat doen we dan? Wat zijn we dan?
En de kracht zit hem niet per se in. Dat je het met elkaar gaat oplossen. Maar het zit hem in de verbeeldingskracht.
[Gerhard te Velde] (46:39 – 46:39)
Awareness.
[Talisa Ong] (46:41 – 47:09)
En Jane McGonigal. Een toekomstonderzoeker waar we grote fan van zijn. Zij zegt ook.
Op het moment dat je de toekomst kan verbeelden. Dan kun je erop gaan reageren. Op je eigen beeld dat je ervan creëert.
Want we maken vaak ongemerkt beslissingen op basis van het verleden. En wat we weten uit het afgelopen jaar. En we maken die verhalen over de toekomst helemaal niet.
We hebben het helemaal niet over hoe de wereld eruit zou kunnen zien. En wie wij daarin zouden willen zijn.
[Gerhard te Velde] (47:09 – 47:10)
Waarom niet?
[Talisa Ong] (47:10 – 47:26)
Ja, historisch gezien zijn we meer bezig met. We weten zeker dat X of Y in de geschiedenis is gebeurd. En we weten niet zeker wat er gaat gebeuren.
Dus laten we ons daar vooral niet mee bezighouden. We zijn ook nuchtere Nederlanders. Dus doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.
[Gerhard te Velde] (47:26 – 47:29)
Wat loop je nou te zweven? Daar heeft niemand dat aan.
[Talisa Ong] (47:29 – 47:53)
Terwijl het helemaal niet per se gaat om dromen. Maar gewoon om iets verbeelden. En op het moment dat je iets kan verbeelden.
En dat het in je hoofd zit. Dan ga je er naar handelen. En dat betekent dat volgende week.
Als je weer in de operatie zit. Of als je weer je brandjes aan het blussen bent. Dat je dat brandje misschien net iets anders blust.
Omdat je vorige week hebt nagedacht. Over hoe je zou willen dat het bedrijf er over vijf jaar bij staat.
[Gerhard te Velde] (47:55 – 48:19)
Ik moest aan heel veel mensen denken. Heel interessant. Ik werd getriggerd toen.
Je had het over. Dat kan bij de vrije Meebo zeg maar. Ik dacht ook van.
Misschien als je de ruimte hebt in je pand. Kun je een soort hokje. Want je hebt Disney.
Die had dan. Jullie kennen die methode beter. Maar de droomkamer.
En daar moest je dan beginnen. Dus dan ging je eerst. En wat kwam daarna ook alweer?
Weten jullie het?
[Talisa Ong] (48:20 – 48:23)
Dat weet ik niet. Het is het imagineering proces.
[Gerhard te Velde] (48:23 – 48:48)
Hoe kunnen wij iets creëren? We gaan eerst dromen. En in de droomkamer.
Mag je gewoon nergens kritiek op geven. Je mag alleen maar dromen. En als je een soort toekomstkamer in je pand zou hebben.
Ik zie dat ook helemaal voor me. Dat je een neon sign ophangt. Zoals wij hier ook op hangen.
Met wat als. En dat je dan gewoon alleen maar. En ook geen belemmeringen.
Want dat is verschrikkelijk. Mensen gaan meteen weer dingen neerschieten. Dat lukt nooit.
Of dat zal wel niet.
[Lieke Dols] (48:48 – 50:25)
Ja dat klopt. Maar als je de toekomst. Dus op deze manier echt een plek geeft.
Dan zijn we als mensen ook best wel goed. Om gewoon vandaag de dag eens los te laten. Dat zien we heel snel.
We krijgen vaak ook waarschuwingen. Als we een nieuw project beginnen. Van pas op.
Want mensen zijn moeilijk. Uit hun automaatspiloot te krijgen. Of iedereen houdt zich heel erg vast.
Maar als je de toekomst een plek geeft. Als je inspiratie gebruikt. Van dit zijn innovaties.
Die overal in de wereld oppoppen. Kijk er eens naar. Het zit dan wel in ons.
Om verbeeldingskracht te gebruiken. Om creatief te denken. Om nieuwsgierig te zijn.
Dus dan wakker je het aan. Het is vaak de dagelijkse werkpraktijk. Waarbij dat proces in je brein niet aangewakkerd wordt.
Dus het is leuk dat je zegt. Wij zijn ook altijd voorstander. Om een toekomstkamer.
In een organisatie te maken. Dat is ook de reden waarom wij. Als we het over podcasts hebben.
Wij maken ook podcasts van onze toekomstscenario’s. Om een verhaal te maken over de toekomst. En niet weer een statisch rapport te moeten lezen.
Over een onderzoek. Waarbij je denkt. Hier voel ik niks bij.
Ik krijg geen plaatjes. Ik krijg geen beelden in mijn hoofd. Terwijl als je een verhaal kan luisteren.
En je kan daar illustraties bij kijken. Dan kan je opeens een voorstelling maken. Dit zou zomaar de werkelijkheid kunnen worden.
En ik zie mijn plek hier wel in. En ik kan wel gaan aanvoelen. Hoe mijn dagelijkse werkpraktijk eruit gaat zien.
Wij zeggen ook vaak rapporten. Natuurlijk, we moeten wat onderbouwing vanuit onderzoek geven. Maar we gaan geen dikke rapporten schrijven.
Maar we maken toekomstverhalen.
[Talisa Ong] (50:26 – 50:51)
En dan zeggen mensen dingen als. Ja, ik heb het van het weekend geluisterd. Toen ik de heg aan het snoeien was.
Dat vond ik zo fijn. Even op de achtergrond. En ik was niet bezig met werk.
En ik hoefde me niet per se erop te focussen. Maar gewoon. Ik heb het drie of vier keer geluisterd.
Als iemand zegt. Ik heb het drie of vier keer geluisterd. Dan denk ik.
Je had het nooit drie of vier keer gelezen. Dat weet ik zeker. En elke keer ontdek ik weer iets nieuws.
Dan denk ik. Ja, dan hebben we dus ons werk goed gedaan.
[Gerhard te Velde] (50:53 – 51:40)
Pet. Nou ja, dan zijn we dus ook podcastmakers. Dus dat is helemaal top.
Ik vind het zo’n leuk onderwerp. Omdat. Ja, ik moest ook even aan mijn dochters denken.
De ene is bijna vier. En de andere is zes. Dus dat is voor mij ook nog weer zo’n gedachteoefening.
Van. Hé, wat als mijn oudste dochter zestien is? Wat doet ze dan?
Hoe leeft ze dan? En het lijkt ver, maar het is ook wel weer. Toch ook wel weer snel.
Zeg maar. Dus het is. Mijn vraag aan jou ging over.
Van. Hoe ver kijk je vooruit? En dan.
Wat ik nog wel wil weten is. Ook van. Hoe verbind je het weer met.
Het drie jaren plan. Het jarenplan. Kwartaal prio’s.
De hele scaling up. Ja bullshit. Wou ik zeggen.
Maar. Scaling up kennen jullie. Denk ik wel.
Van. Vern Harnisch. Dus in een ritme.
Met prio’s en dat soort dingen.
[Talisa Ong] (51:40 – 51:40)
Ja.
[Gerhard te Velde] (51:40 – 51:43)
Hoe wordt dat aan elkaar geknoopt? Of niet?
[Talisa Ong] (51:43 – 51:47)
Dat is de. De belangrijkste vraag. Die we krijgen.
[Gerhard te Velde] (51:47 – 51:47)
Oké.
[Talisa Ong] (51:47 – 53:19)
Aan het eind van zo’n traject altijd. Vooraf hebben we het er natuurlijk over. Maar het is dan voor mensen nog zo abstract.
Omdat ze denken. Ja ik heb nog nooit op deze manier nagedacht. Weet ik veel wat er aan het eind gebeurt.
Dus als je jezelf. Eerst in de toekomst hebt geplaatst. Dus je bent.
Je hebt jezelf letterlijk in een tijdmachine gezet. En je bent nagedenken over. Over.
[Gerhard te Velde] (53:20 – 53:21)
Ja. Ja.
[Lieke Dols] (53:21 – 53:41)
Ja. En dan is het de kwestie van dus daarna terug vertalen. Naar gewoon acties voor kwartaal.
Komend jaar. Komend drie jaar. En ook kijken hoe kan je met experimenten klein beginnen.
En ja steeds wat verder opschalen. Eh. Totdat er misschien zelf wel een hele nieuwe afdeling wordt opgezet.
Of een. Nieuwe bedrijfstak. die optuigt.
[Gerhard te Velde] (53:42 – 54:11)
Ja, BMW begon al als vliegtuigfabriek en weet ik veel. Er zijn heel veel voorbeelden van bedrijven die iets deden en toen gingen ze iets nieuws proberen en dat werd uiteindelijk de main business. Dat kan heel erg shiften.
Ik moest ook nog even aan de principiële vraag denken, want ik ben heel christelijk opgevoed en ik ben niet meer zo gelovig als mij ooit met de paplepel is ingeslagen.
[Lieke Dols] (54:13 – 54:13)
Geslagen zelfs.
[Gerhard te Velde] (54:13 – 55:02)
Ja, voor de grap zeg ik dat altijd zo. Waarom ik dit op tafel gooi is dat er ook wel een soort morele leegte zit in onze, dat is een heel ander onderwerp misschien, maar het raakt er voor mij wel aan, een soort morele leegte dat heel veel mensen, niet iedereen, maar dat heel veel mensen heel erg bezig zijn met shit kopen. Een huis, een kleding, we worden helemaal overspoeld met shine en zo.
Dat zijn dan de extreme uitwassen, maar ook daaronder zit gewoon nog het consumentisme, zeg maar, is heel populair of heel groot. En als je het over verbeeldingskracht hebt, kan je ook nadenken van hoe wil ik dat de toekomst eruit ziet. Dus dat is een beetje het reverse van jullie met telden, want jullie hebben zoiets van, denk ik, van begin met een schoon beleid, maar wie wil je zijn in de toekomst?
[Talisa Ong] (55:03 – 55:03)
Dat is een hele belangrijke vraag.
[Gerhard te Velde] (55:03 – 55:32)
Als jij over 10 jaar zegt van hé, wij willen marktleider zijn in duurzame energie, of ik wil gewoon de meest integere ondernemerspodcast van Nederland. En als ik met de trend mee ga, dan ga ik alleen maar shortform doen en dan ga ik alleen maar snelle snackable content maken, maar ik wil juist de diepgang, dat is voor mij ook belangrijk. Dus daar zit ook wel een soort ethische vraag in van, waar sta je voor?
Dus hoe ga je daar dan mee om? Misschien antwoorden ook allemaal niet, maar…
[Talisa Ong] (55:32 – 56:44)
Dit is een heel belangrijk onderdeel van ons als we met scenario’s bezig zijn en ook de grote reden dat we de Ford Club begonnen zijn. Omdat we vonden dat innovatie heel vaak ontzettend opportunistisch is en het gaat vooral over hoe kunnen we zo snel mogelijk veel geld verdienen of hoe kunnen we meer klanten aan ons binden, terwijl wij denken elke organisatie moet meer toekomstdenken om ook voor te kunnen stellen welke maatschappelijke rol ze innemen in die toekomst. En ja, dat zal misschien ook betekenen dat je niet alleen maar bezig bent met het winstbejag of met het meest geld verdienen, maar ook met op welke andere manier kan ik iets bijdragen aan de wereld.
En voor ons, als we scenario’s bouwen, je kan ze nu nooit bouwen zonder dat duurzaamheid in elk scenario een belangrijk onderdeel is, bijvoorbeeld. En dat betekent dus ook dat je als organisatie daartoe moet verhouden. En dat betekent dat we, stiekem of niet zo stiekem, de klanten waarmee we werken ook dwingen om daarover na te denken.
We hebben wel vaker de vraag gehad of de opmerking van duurzaamheid, we vinden het niet zo belangrijk, dus laat het maar weg. Doen wij niet.
[Gerhard te Velde] (56:44 – 56:48)
Doen we niet. Ik probeerde even te absorberen wat je zei. Ja, het gebeurt.
[Talisa Ong] (56:50 – 57:00)
Maar met het idee van die duurzaamheid heeft toch helemaal niks te doen met onze core business. Maar je kan niet jezelf als organisatie loszien van die wereld waar je onderdeel van bent.
[Lieke Dols] (57:01 – 57:36)
En dat is ook wel onze missie om dit soort thema’s gewoon binnen organisaties binnen te krijgen. Want je hebt het over een gezonde samenleving, gezondheid in breedst begrip bouwen. En we zijn zelf de bouwers daarvan.
En dat is wat ik ook zei. Je bent niet een passieve ontvanger, maar je hebt daar gewoon een rol in te spelen. En we geloven er ook in dat dat samen kan gaan met gewoon een gezond business model.
Maar dat het niet twee losse werelden zijn, maar dat het langzaam aan in elkaar verweven gaat worden binnen elk bedrijf. Binnen gewoon werkend Nederland.
[Gerhard te Velde] (57:37 – 57:54)
Ja, dus jullie zijn niet enorme groene strijders die met geheven vingertje, in principe zijn die waardevrij. Maar er zit wel een laag in, ook die diepere laag van waar sta je voor als bedrijf en hoe neem je dat mee naar de toekomst?
[Lieke Dols] (57:54 – 58:12)
Ja, en hoe neem je je verantwoordelijkheid daarin? Dus het is niet alleen de relevantie vanuit oogmerk van hoe kunnen we het slimste business model hebben voor het grootste marktaandeel, maar ook hoe zorg je ervoor dat dat op een sociale, duurzame, gezonde manier kan gaan.
[Gerhard te Velde] (58:15 – 58:32)
We gaan nog over jullie ondernemerschap even inzoomen. Want is er nog iets waarmee jullie struggelen? Iets waarvan je denkt, daar lopen wij wel eens tegenaan als ondernemers.
Wil je daar iets over zeggen?
[Lieke Dols] (58:33 – 59:39)
Ik denk dat de hot topic op dit moment is moeder zijn. Een peuter thuis hebben, in Talisa’s geval. En in mijn geval een baby zijn.
En een ambitie hebben om een bedrijf te runnen. Dat is gewoon een spanningsveld waarop we eigenlijk de hele week bewegen. En we zijn daarbij continu aan het aftasten van wat is de juiste balans daarin.
Want we vinden ons werk fantastisch. We willen ons bedrijf laten groeien. Maar we vinden ons gezinsleven heel belangrijk.
En om moeder te zijn en quality time te hebben. In ons geval met de mannen die thuis zijn. Dus ja, dat is het mooie ook aan de ondernemerschap.
Dat je zelf daar de regie over hebt om dat te kunnen inrichten. Wat soms ook lastig is, omdat de agenda vraagt om te schakelen. Om snelheid, terwijl je misschien gebroken nachten hebt.
Je kent het. Dat is wel een uitdaging op dit moment.
[Talisa Ong] (59:40 – 1:00:23)
Vooral ook omdat wij niet ondernemers zijn die dus tachtig uur in de week willen werken om zo hard mogelijk te groeien. We groeien liever wat minder hard, terwijl we goed zorgen voor onszelf en voor de mensen om ons heen. Dan dat we, kosten wat het kost, elk jaar zoveel procent erbovenop moeten.
Dat is voor ons minder belangrijk. En dat past ook in het plaatje van toekomstdenken. En dus verder op vooruit plannen voor jezelf.
Jezelf niet helemaal opbranden. En ik wil later dat mijn mijn zoon kan zeggen, ja ik ben trots dat mama ondernemer is. Maar ze was er ook.
En dat is denk ik ook op dit moment nog niet in iedereen’s situatie het geval.
[Gerhard te Velde] (1:00:24 – 1:01:19)
Ja, want jullie zijn natuurlijk moeders. Ik ben vader. Ik struggle hier ook op mijn manier mee.
Dus morgen is mijn oudste dochter thuis, want school is dicht en de BSO is ook niet beschikbaar. Dus ja, ga je toch even je kind voor een filmpje zetten als je een call hebt, weet je wel. Of een andere vriend van mij, zijn vrouw, die is fulltime thuis.
Waardoor hij in principe niet zoveel met de kinderen hoeft te doen. En weer een andere vriend, die werkt dan vaak s’avonds laat en die ziet z’n kinderen. Dus ik wilde het ook niet meer een soort alleen vrouwen ding.
Ik weet ook niet of jullie dat zo bedoelden. Maar iedereen met kinderen struggelt hiermee. Hoe ga ik dat combineren?
Dus hebben jullie dan een soort inzicht van dit werkt voor mij of zo pak ik het aan? Jij zei op een, in ieder geval geen 80 uur werken.
[Lieke Dols] (1:01:19 – 1:01:28)
Nee, dus wij hebben bij de Voortclub in de basis hebben een vierdaagse werkweek. Dus ook iedereen die bij ons komt werken, gaat voor een vierdaagse werkweek.
[Gerhard te Velde] (1:01:28 – 1:01:29)
Klinkt heel erg genzy.
[Lieke Dols] (1:01:30 – 1:02:17)
Ja, fijn dat we dat als millennials kunnen doen. Maar het heeft ook mee te maken met, we hebben best wel een inhoudelijk vak. En we zijn ook met de toekomst en de wereld en de staat van de wereld bezig.
Dus het vraagt best wel wat van ons brein ook. Dus we hebben ook een soort van die free space nodig om zelf mentaal op te laden. Even los van dat je quality time thuis met je kind wil hebben.
Maar gewoon even een soort van je brein weer terug naar het nu te halen. En vandaag de dag en gewoon minder bezig met de inhoud hoeven te zijn, is heel belangrijk in ons vak. Dus dan zorg je ook voor reflectieruimte en voor stilstand.
En even je wereld weer wat kleiner maken. Dus dat is iets waar we eigenlijk de afgelopen jaren dat we dat ingebouwd hebben.
[Gerhard te Velde] (1:02:17 – 1:02:23)
Hoe reageren klanten erop? Denken die niet, moet je 24 uur per dag kunnen bellen of zo?
[Lieke Dols] (1:02:23 – 1:02:29)
Nee, helemaal niet. Dat is misschien ook het voordeel van bezig zijn met de toekomst. Wij zijn niet bezig met nu brandjes blussen.
[Talisa Ong] (1:02:30 – 1:03:41)
Die telefoon die gaat niet in het weekend of s’avonds. Nee, de reacties die we hierop hebben gehad zijn toch vaak best bewonderend. Dat we dit ook deden toen we nog geen kinderen hadden.
Dan zeiden we, we werken vier dagen in het bedrijf en één dag aan het bedrijf. En aan het bedrijf werken is ook aan jezelf werken. Dus als dat betekent, laat opstaan en in je pyjama dingen bijlezen, dan is dat het.
Of lunchen met mensen die je lang niet hebt gezien en wat wel bijdraagt aan het bedrijf. Of een museumbezoek, dat soort dingen. Dat plannen we altijd op die ene dag.
Nou ja, nu lopen we lekker met onze kinderen rond op die dagen. Maar onze kijk daarop is niet veranderd. En we merken ook aan onszelf, als wij vijf dagen werken, dan zijn we niet productiever dan als we vier dagen werken.
Je smeert het gewoon uit over meer dagen. Maar je hebt, zeker als je een heel inhoudelijk werk hebt zoals wij. Wij zitten een vrij groot deel van onze tijd in CSI-achtige muren met artikelen, rapporten en trendanalyses inderdaad.
Op een gegeven moment dan is de spons vol en dan moet je ook je brein de tijd geven om alles op z’n plek te laten vallen.
[Gerhard te Velde] (1:03:42 – 1:04:19)
Als je op LinkedIn kijkt, ik denk dat veel ondernemers veel werken en nog steeds zien als dat is hoe het moet. En ik heb ook wel met ondernemers discussies over, van hoe ga je om met teamleden die vier dagen willen werken? Of hoe haal je het beste uit mensen?
Maar performance wordt altijd gekoppeld aan veel uren, of vaak wel. Maar ik vind dit ook wel weer een hele mooie andere kant. Als je alleen maar aan het rammen bent, dan heb je dus geen tijd om uit te zoomen en geen tijd om, je hebt gewoon letterlijk geen headspace om over die toekomst na te denken.
Of om te denken, wat wil ik nou eigenlijk zelf?
[Lieke Dols] (1:04:21 – 1:04:29)
Wij zeggen vaak, niet harder werken, maar slimmer werken. En slimmer werken dat is eigenlijk altijd een optimalisatieproces.
[Gerhard te Velde] (1:04:29 – 1:04:47)
Ja, nu klinken we als ondernemer die zegt van, ik ben getriggerd, scenario planning, ik wil daarmee aan de slag. Wat zou nou een eerste stap kunnen zijn?
[Talisa Ong] (1:04:48 – 1:04:50)
Een eerste stap om er zelf mee aan de slag te gaan, bedoel je?
[Gerhard te Velde] (1:04:50 – 1:04:54)
Ja, jij mag kiezen.
[Talisa Ong] (1:04:55 – 1:06:15)
Nou, ik denk dat de eerste stap altijd is om in je agenda wat tijd in te gaan ruimen om dit systematisch te doen. En niet te zeggen, ik ben hier één of twee keer per jaar mee bezig, maar elk kwartaal hebben we, wat Lieke net al aanstipte, hebben we een trend verkenningsuurtje of twee uurtjes met het team. Elk kwartaal doen we een keer zo’n bierviltjesessie met wat als vragen.
En als dat een beetje begint te rollen, dan gaat iedereen in het bedrijf dus waarschijnlijk anders naar zijn eigen werk kijken. En met andere voelspritten ook de wereld om je heen en het nieuws en dat soort dingen beleven. Dat is al een eerste stap.
En wil je echt met scenarioplanning aan de slag, dan mag je natuurlijk altijd ons bellen. Dan kun je dat natuurlijk altijd met de partij samen doen. Wat we adviseren is wel om het nooit helemaal uit te besteden.
Om het altijd samen te doen en altijd een combinatie te maken tussen de mensen die het proces goed kunnen begeleiden en die de kennis van buiten kunnen brengen, maar wel echt altijd zelf heel actief betrokken te zijn. Omdat jij degene bent die supergoed alle ins en outs van je bedrijf weet, dus dan moet je niet zeggen hier heb je een zak geld ga jij het maar doen.
[Lieke Dols] (1:06:17 – 1:06:20)
Kom maar terug met een advies wat ik moet gaan uitvoeren.
[Gerhard te Velde] (1:06:21 – 1:06:52)
Ik zit op de stoel van de kleine ondernemer, maar wat ik me voor kan stellen is dat die McKinsey en Bain & Co, die grote consultiefirms, die hebben al die kennis en die doen al die analysen. Dat is duur weet je wel en het gaat niet over mij, maar dit klinkt veel meer als hier kan ik wat mee en samen aan de slag. Je zegt dus ook begin sowieso meer vooruit te denken.
Probeer iedereen dat te laten doen.
[Lieke Dols] (1:06:52 – 1:06:59)
Het is meer een mindset oefening in eerste instantie dan dat je heel inhoudelijk strategisch aan het werk gaat.
[Gerhard te Velde] (1:07:00 – 1:07:17)
We gaan naar de allerlaatste vraag en die is altijd voor een van mijn gasten, dus een van jullie mag het antwoord geven of de vraag stellen eigenlijk. Dat is een vraag aan de ondernemer die luistert en de bedoeling is om die persoon een beetje aan de denken te zetten. Wie van jullie wil hem oppakken?
[Lieke Dols] (1:07:18 – 1:07:22)
Ik heb hem al een beetje verklapt. Wil jij hem inkoppen?
[Talisa Ong] (1:07:24 – 1:07:45)
Jazeker. Stel je voor dat alles wat je hebt van je bedrijf, op dit moment je IT-structuur, je gebouw, alles is weg. Je bedrijf bestaat gewoon niet meer.
Je moet helemaal opnieuw beginnen. Hoe begin je dan? Dat is de vraag.
Hoe begin je dan?
[Gerhard te Velde] (1:07:46 – 1:07:52)
Ik ga geen antwoord geven, dus deze laten we lekker voor de kijker of de luisteraar. Dank voor jullie komst naar de studio.
[Talisa Ong] (1:07:53 – 1:07:54)
Jij bedankt dat we hier mochten zijn.
[Gerhard te Velde] (1:07:54 – 1:08:24)
Dank je wel. En jij natuurlijk, dank voor het kijken of luisteren naar deze aflevering van Groeivoer. Wil je meer weten over Lieke of Thalyssa, je kunt ze op LinkedIn toevoegen.
We gaan even hun links in de show notes opnemen. Je kunt natuurlijk ook terecht op theforward.club. Als je meer wilt weten over de forwardclub, vond je deze aflevering waardevol, stuur die ook door naar iemand in je netwerk. Dus bijvoorbeeld een ondernemer die te weinig vooruitkijkt.
Ik zou zeggen, dank je wel voor je aandacht en graag tot de volgende aflevering.
Luister via
Lees verder over de podcast
In het blogartikel van deze podcast vind je inhoudelijke informatie wat wij in deze aflevering besproken hebben.
Naar boven
